Ontkomen aan de hel
In zijn boek The Call of Service verkent schrijver Robert Coles de redenen die we zoal kunnen hebben om te dienen en daarbij vertelt hij het verhaal van wat een wat een oudere vrouw voor een ander deed. Als chauffeur in een schoolbus paste ze erg goed op de kinderen die ze elke dag van en naar school reed. Ze overhoorde hun huiswerk en was blij met goede cijfers. ‘Ik wil niets liever dan zien dat deze kinderen het redden in het leven,’ zei ze over de reden om dat te doen. Maar er was ook nog een andere reden.
Een nieuwe mensheid
Bij een bezoek aan de Tate Modern galerie in Londen was er één kunstwerk dat speciaal mijn aandacht trok. Het was van de Braziliaanse kunstenaar Cildo Meireles en bestond uit een enorme toren gemaakt van honderden oude radio’s. Elke radio stond aan en was op een andere zender afgestemd. Zo ontstond er een geweldige kakofonie van onverstaanbare geluiden. Meireles had zijn beeld Babel genoemd.
Vals gevoel van veiligheid
Toen onze hond Rupert nog een puppy was, durfde hij niet naar buiten te gaan. Hij was er zo bang voor dat ik hem mee moest slepen als we naar het park gingen. Toen we op een goede dag daar waren aangekomen, was ik zo dom om hem van de lijn te halen. Meteen sprintte hij naar huis, in een rechte lijn terug naar de plek waar hij zich veilig voelde.
Door genade aangeraakt
In de roman Vrede als een rivier van Leif Enger is Jeremiah Land een alleenstaande vader van drie kinderen, die als conciërge op een plaatselijke school werkt. Daarnaast is hij een man met een diep, soms wonderbaarlijk, geloof. Het hele boek door wordt zijn geloof stevig beproefd.
Alles is gratis
In Londen is een koffiehuis dat ‘Café Rendezvous’ heet. Het heeft gezellige verlichting en banken die prettig zitten. Er hangt een heerlijke geur van koffie. Het enige wat ‘mist’ zijn prijzen. Het was door de kerk te plekke opgestart als zaakje, maar na een jaar veranderde het drastisch. De beheerders hadden het gevoel dat God hen riep om iets radicaals te doen: alles wat op de kaart menu stond gratis aan te bieden. Nu kun je er koffie, taart of een sandwich bestellen zonder dat het je een cent kost. Er staat zelfs geen pot waar je een gift in kunt deponeren. Alles is gratis.
Vermenigvuldigde vrijgevigheid
Er stond Cheryl een verrassing te wachten toen ze langs de kant parkeerde om haar volgende pizza af te leveren. Ze had gedacht dat het een woning zou zijn, maar ze stond bij een kerk voor de deur. Cheryl wist niet precies wat ze ervan moest denken, maar bracht toch de pepperoni-pizza naar binnen. Daar stapte de predikant op haar af.
De stralende schoonheid van God
Lord Howe Island is een paradijsje van witte stranden en helderblauw water, pal aan de oostkust van Australië gelegen. Toen ik het een paar jaar geleden bezocht, trof het mij hoe prachtig het daar was. Je kunt er tussen de schildpadden en de kleurige vissen zwemmen, terwijl iets verderop de maanlipvissen met hun neonkleuren rondjes draaien. In de lagune van het eiland troffen we koraalriffen aan vol helder oranje gekleurde clownvissen en geel gestreepte koraalvlinders, die aan kwamen zwemmen om mijn hand te kussen. Ik was door zoveel pracht omgeven, dat ik niet anders kon dan God loven.
Dankbaarheid
In Australië kan het uren duren om van de ene stad naar de andere te rijden. Vermoeidheid kan gemakkelijk tot ongelukken leiden. In het drukke vakantieseizoen worden er daarom langs de voornaamste wegen rustplekken opgezet waar vrijwilligers koffie schenken. Mijn vrouw Merryn en ik zijn al heel wat keren bij dergelijke plekken gestopt, en we zijn ze erg gaan waarderen.
De intiemste details
Het universum is onvoorstelbaar groot. Op dit moment draait te maan met een snelheid van zo’n 3700 kilometer per uur om ons heen. De aarde draait met een snelheid van meer dan 100.000 kilometer per uur om de zon heen. Onze zon is een van de 200 miljard sterren in ons melkwegstelsel, dat op zijn beurt slechts een van de 100 miljard andere melkwegstelsel is die door de ruimte zweven. Wonderbaarlijk, toch?
Een tijd om te bloeien
In het afgelopen voorjaar besloot ik de rozenstruik naast onze achterdeur weg te snoeien. In de drie jaar dat we in het huis gewoond hadden was er vrijwel geen bloem uit gegroeid, en de lelijke, kale takken kropen alle kanten op.
Een heerlijke geur
De schrijfster Rita Snowden heeft een mooi verhaal geschreven over een bezoek aan klein dorpje bij het Engelse Dover. Op een middag zat ze op het terras van een café van een kop thee te genieten, toen het tot haar doordrong dat ze een heerlijke geur rook. Rita riep een ober en vroeg waar de geur vandaan kwam. Hij vertelde haar dat het kwam van de mensen die voorbij liepen. De meeste inwoners van het dorp werkten in een nabijgelegen parfumfabriek. Als ze van hun werk naar huis terugliepen, droegen ze de geur die in hun kleren zat met zich mee, en verspreidden die door de hele straat.
Imago-management
Voor de viering van de tachtigste verjaardag van Winston Churchill gaf het Britse parlement aan kunstenaar Graham Sutherland de opdracht om een portret van de gevierde staatsman te schilderen. ‘Hoe ga je me schilderen?’ vroeg Churchill naar verluidt aan de kunstenaar: ‘Als cherub, of als bulldog?’ Churchill hield wel van deze twee beelden die veel mensen van hem hadden. Maar Sutherland zei dat hij zou schilderen wat hij zag.
