Aan mijn geliefde broeder
In de eerste eeuw deed de apostel Johannes iets voor zijn mede-gelovige Gajus dat in onze tijd een uitstervende gewoonte is. Hij schreef hem een brief.
Hoop ondanks alles
Van de honderden artikeltjes die ik sinds 1988 voor Ons Dagelijks Brood geschreven heb, zijn er een paar die me altijd bijgebleven zijn. Een ervan schreef ik halverwege de jaren negentig en ging over een keer waarop onze drie dochters op kamp waren, waardoor ik met onze Steve een mooi ‘mannenmoment’ kon hebben. Hij was toen zes jaar oud.
Gods geweldige schepping
Toen we laatst bij een paar kleinkinderen op bezoek waren, volgden we een livestream van een adelaarsgezin in Florida. Elke dag keken we hoe het ging met de vader, de moeder en het kuiken, die druk waren met hun dagelijkse bezigheden in hun nest hoog in de lucht. Het ouderpaar hield constant de wacht over het kleine adelaartje en bracht hem vis uit een rivier in de buurt.
Warm welkom
‘Wie moet er nu iedereen een knuffel geven?’
Verbroken gemeenschap
De luide, diep treurige kreet snerpte door de donkere middaglucht. Ik stel me zo voor dat het geluid het rouwen van de vrienden en geliefden onderaan het kruis overstemde. Het moet even indrukwekkend zijn geweest als het gekreun van de twee misdadigers die aan Jezus’ weerszijden stervende waren. Sowieso schrok iedereen die het hoorde ervan op.
Slechts één seconde
Als het over de tijd gaat, zijn wetenschappers behoorlijk pietluttig. Aan het eind van 2016 voegde het Goddard Space Flight Center in Maryland een extra seconde aan het jaar toe. Dus als je het gevoel had dat het jaar wat langer duurde dan normaal, dan kan dat kloppen.
Goede tijden
Vandaag is het de eerste dag van het voorjaar, tenminste op het noordelijke halfrond. Als je in Australië woont, is het de eerste dag van de herfst. Vandaag staat de zon recht boven de evenaar. Overal op de wereld duurt de dag ongeveer even lang als de nacht.
Totale loyaliteit
Sportfans hebben vaak allerlei liedjes waarmee ze hun favoriete teams de hemel in prijzen. Een echte supporter draagt het logo van zijn team, zet berichtjes erover op Facebook of praat erover met zijn vrienden. Een echte fan laat er geen twijfel over bestaan waar zijn loyaliteit ligt. Uit mijn eigen petjes en shirts van de Detroit Tigers en het feit dat ik vaak over ze praat, blijkt wel dat ik zelf ook zo ben.
Overal en nergens
Een vriendin van ons had (net als wij eerder hadden meegemaakt) haar tienerdochter Lindsay bij een auto-ongeluk verloren en schreef in de plaatselijke krant haar in memoriam. Een van de sterkste beelden die ze daarbij gebruikte was dit: nadat ze verteld had over de vele foto’s en andere dingen die haar aan Lindsay herinnerden, die ze overal in huis neergezet had, schreef ze: ‘Ze is overal, maar ze is nergens.’
Verbazingwekkend!
Van nature doen we het tekort (Rom. 3:23).
Het ‘ja’ van de liefde
Op 21 augustus 2016 zette Carissa foto’s op diverse sociale media van een verwoestende overstroming die in Louisiana had plaatsgevonden. De volgende ochtend plaatste ze er een berichtje bij van iemand uit het getroffen gebied, die om hulp smeekte. Vijf uur later stuurde ze samen met haar man Bobby een oproep rond om anderen uit te nodigen met hen mee te gaan. Ze hadden er een autorit van bijna tweeduizend kilometer voor over om te gaan helpen. Nog geen vierentwintig uur later waren ze met hun dertienen onderweg om mensen te gaan helpen van wie de huizen zwaar beschadigd waren.
Adembenemende pracht
Wanneer ik als Amerikaan in Europa ben, is een van de dingen die ik het liefst doe een bezoek brengen aan de prachtige oude kathedralen die bijna overal te vinden zijn. Adembenemend mooi zijn ze, zoals ze naar de hemel reiken. De architectuur, kunst en symboliek die je daar aantreft, bieden je een verbluffende ervaring van verwondering en grootsheid.
