Dit is de dag
In 1940 werd de zevenentwintigjarige Virginia Connally tegen heel wat tegenstand en kritiek in de eerste vrouwelijke arts in Abilene, in de Amerikaanse staat Texas. Een paar maanden voor haar honderdste geboortedag in 2012 bood de artsenvereniging van Texas haar de Distinguished Service Award aan, de hoogste medische medaille die je in Texas kunt krijgen. In de tijd tussen die twee belangrijke gebeurtenissen had dokter Connally met veel passie en enthousiasme overal op de wereld het evangelie gebracht door middel van haar medische zendingsreizen. Zo had ze dag voor dag haar leven in dienstbaarheid aan God en de medemens geleefd.
Te dichtbij
Ik ben opgegroeid in Oklahoma, waar je vanaf het begin van de lente tot laat in de zomer heftig weer kunt verwachten. Ik herinner me een avond waarin de hemel van de donkere wolken kolkte, de weerman op de tv voor een naderende tornado waarschuwde en de stroom uitviel. Heel snel klommen mijn ouders, mijn zus en ik van de houten ladder af de stormkelder achter ons huis in, waar we bleven tot de storm voorbijgetrokken was.
Verrassing!
Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610) was een Italiaanse schilder die bekend stond om zijn heftige temperament en onconventionele schildertechniek. Hij gebruikte gewone arbeiders als modellen voor de heiligen die hij schilderde en had de gave om de mensen die zijn schilderijen bekeken het gevoel te geven dat ze er onderdeel van waren. Op zijn schilderij ‘De Emmaüsgangers’ is een herbergier te zien die naast de tafel staat waaraan Jezus en twee van zijn volgelingen zitten, juist op het moment waarop zij hem als hun opgestane Heer herkennen (Luc. 24:31). De ene leerling duwt zijn stoel naar achteren om overeind te komen, terwijl de andere zijn armen wijd en zijn handen open houd van verbazing.
Een kort en gewaagd overlijdensbericht
Voordat Stig Kernell overleed vertelde hij aan de uitvaartmaatschappij dat hij gen standaard overlijdensadvertentie wilde. In plaats daarvan verzocht hij hun om slechts drie woorden aan zijn heengaan te wijden: ‘Ik ben dood.’ Toen Kernell op 92-jarige leeftijd overleed, gebeurde het precies zoals hij wenste. De vrijpostigheid en eenvoud van zijn ongebruikelijke stervensbericht trok de aandacht van kranten van over heel de wereld. Ironisch genoeg kreeg zijn dood dankzij de internationale nieuwsgierigheid naar de man met het overlijdensbericht dat uit slechts drie woorden bestond, juist veel meer aandacht dan zijn bedoeling was geweest.
Omhoog kijken
In een artikel in het medische tijdschrift Surgical Technology International wordt gesteld dat het neerkijken op een smartphone met je hoofd voorover gebogen, vergelijkbaar is met het dragen van een gewicht van zo’n ruim 25 kilo op je nek. Als je bedenkt dat miljoenen mensen over de hele wereld gemiddeld twee tot vier uur besteden aan het sturen en lezen van berichtjes op hun smartphone, dan kun je je voorstellen dat de schade aan de nek die dit oplevert een groeiend gezondheidsprobleem is.
De kracht van Gods muziek
The Sound of Music uit 1965 is een van de meest succesvolle muziekfilms aller tijden. Hij werd alom geprezen, won vijf Academy Awards en vond weerklank in de harten en stemmen van mensen over de hele wereld. Een halve eeuw later zijn er nog steeds speciale vertoningen waar mensen verkleed als hun favoriete figuur uit de film naar toe komen en alle liedjes luidkeels meezingen.
Vooruit kijken
Toen Rembrandt op zijn 63e onverwacht overleed, vond men op zijn ezel een schilderij dat nog niet af was. Het vestigde de aandacht op de emoties van Simeon toen hij het kindje Jezus in de armen hield, nadat deze op de veertigste dag na zijn geboorte naar de tempel in Jeruzalem gebracht was. De achtergrond en allerlei details waren nog niet af. Er zijn kunstexperts die geloven dat Rembrandt wist dat zijn einde naderde, en dat hij er (net als Simeon) klaar voor was om ‘in vrede heen te gaan’ (Luc. 2:29).
Alleen zijn en dienen
De komiek Fred Allen heeft eens gezegd: ‘Een beroemdheid is iemand die er zijn hele leven hard voor werkt om bekend te worden, en die daarna een zonnebril draagt om maar niet herkend te worden.’ Niet alleen gaat roem vaak ten koste van de privacy, maar ook brengt het nog al eens een onophoudelijke, koortsachtige stroom van aandacht met zich mee.
Altijd bidden, niet opgeven
Kent u het, dat u een periode doormaakt waarin het lijkt of elke poging om een probleem op te lossen weer tot een nieuwe moeilijkheid leidt? Voor het slapen gaan dankt u de Heer omdat het opgelost is, maar als u de volgende morgen wakker wordt, is er weer iets anders misgegaan en is het probleem nog steeds niet weg.
Als de vragen blijven
Op 31 oktober 2014 viel een experimenteel ruimtevoertuig in stukken tijdens een testvlucht en stortte het neer in de Mojave-woestijn. De copiloot kwam om het leven terwijl de gezagvoerder het als door een wonder overleefde. Onderzoek bracht al snel aan het licht wat er gebeurd was, maar niet hoe het kwam. De kop boven een krantenartikel over de crash begon met de woorden ‘De vragen blijven’.
Houd vast
Ik heb een vriend die cowboy is en op een ranch in Texas is opgegroeid, en over een onuitputtelijk arsenaal aan kleurrijke uitspraken lijkt te beschikken. Een van mijn favoriete is ‘Je hebt niet veel water nodig om een goede kop koffie te zetten’. En wanneer iemand met een touw een stierkalf rustig wil krijgen, maar het beest is daar eigenlijk te groot voor, of wanneer iemand in een of andere lastige situatie zit, dan roept mijn vriend: ‘Hou alles vast wat je hebt!’, wat zoiets betekent als: ‘De hulp komt eraan, niet loslaten!’
Al zijn weldaden
Een terugkerende moeite die we op onze weg door het leven kennen, is dat we zo gericht zijn op wat we op het moment nodig hebben, dat we vergeten wat we al hebben. Ik moest hier weer aan denken toen ons kerkkoor een prachtig gezang zong dat op deze tekst van Psalm 103 gebaseerd is: ‘Prijs de HEER, mijn ziel, vergeet niet één van zijn weldaden’ (vers 2). De Heer is het die ons vergeeft, geneest, redt, vernieuwt en alles geeft wat we nodig hebben (vers 3-5). Hoe zouden we dat ooit kunnen vergeten? En toch is dat precies wat we vaak doen wanneer de drukte van alledag onze aandacht verschuift naar onze dringende behoeften, herhaalde mislukkingen en omstandigheden die uit de hand lijken te lopen.
