Omhoog kijken
In een artikel in het medische tijdschrift Surgical Technology International wordt gesteld dat het neerkijken op een smartphone met je hoofd voorover gebogen, vergelijkbaar is met het dragen van een gewicht van zo’n ruim 25 kilo op je nek. Als je bedenkt dat miljoenen mensen over de hele wereld gemiddeld twee tot vier uur besteden aan het sturen en lezen van berichtjes op hun smartphone, dan kun je je voorstellen dat de schade aan de nek die dit oplevert een groeiend gezondheidsprobleem is.
De kracht van Gods muziek
The Sound of Music uit 1965 is een van de meest succesvolle muziekfilms aller tijden. Hij werd alom geprezen, won vijf Academy Awards en vond weerklank in de harten en stemmen van mensen over de hele wereld. Een halve eeuw later zijn er nog steeds speciale vertoningen waar mensen verkleed als hun favoriete figuur uit de film naar toe komen en alle liedjes luidkeels meezingen.
Vooruit kijken
Toen Rembrandt op zijn 63e onverwacht overleed, vond men op zijn ezel een schilderij dat nog niet af was. Het vestigde de aandacht op de emoties van Simeon toen hij het kindje Jezus in de armen hield, nadat deze op de veertigste dag na zijn geboorte naar de tempel in Jeruzalem gebracht was. De achtergrond en allerlei details waren nog niet af. Er zijn kunstexperts die geloven dat Rembrandt wist dat zijn einde naderde, en dat hij er (net als Simeon) klaar voor was om ‘in vrede heen te gaan’ (Luc. 2:29).
Alleen zijn en dienen
De komiek Fred Allen heeft eens gezegd: ‘Een beroemdheid is iemand die er zijn hele leven hard voor werkt om bekend te worden, en die daarna een zonnebril draagt om maar niet herkend te worden.’ Niet alleen gaat roem vaak ten koste van de privacy, maar ook brengt het nog al eens een onophoudelijke, koortsachtige stroom van aandacht met zich mee.
Altijd bidden, niet opgeven
Kent u het, dat u een periode doormaakt waarin het lijkt of elke poging om een probleem op te lossen weer tot een nieuwe moeilijkheid leidt? Voor het slapen gaan dankt u de Heer omdat het opgelost is, maar als u de volgende morgen wakker wordt, is er weer iets anders misgegaan en is het probleem nog steeds niet weg.
Als de vragen blijven
Op 31 oktober 2014 viel een experimenteel ruimtevoertuig in stukken tijdens een testvlucht en stortte het neer in de Mojave-woestijn. De copiloot kwam om het leven terwijl de gezagvoerder het als door een wonder overleefde. Onderzoek bracht al snel aan het licht wat er gebeurd was, maar niet hoe het kwam. De kop boven een krantenartikel over de crash begon met de woorden ‘De vragen blijven’.
Houd vast
Ik heb een vriend die cowboy is en op een ranch in Texas is opgegroeid, en over een onuitputtelijk arsenaal aan kleurrijke uitspraken lijkt te beschikken. Een van mijn favoriete is ‘Je hebt niet veel water nodig om een goede kop koffie te zetten’. En wanneer iemand met een touw een stierkalf rustig wil krijgen, maar het beest is daar eigenlijk te groot voor, of wanneer iemand in een of andere lastige situatie zit, dan roept mijn vriend: ‘Hou alles vast wat je hebt!’, wat zoiets betekent als: ‘De hulp komt eraan, niet loslaten!’
Al zijn weldaden
Een terugkerende moeite die we op onze weg door het leven kennen, is dat we zo gericht zijn op wat we op het moment nodig hebben, dat we vergeten wat we al hebben. Ik moest hier weer aan denken toen ons kerkkoor een prachtig gezang zong dat op deze tekst van Psalm 103 gebaseerd is: ‘Prijs de HEER, mijn ziel, vergeet niet één van zijn weldaden’ (vers 2). De Heer is het die ons vergeeft, geneest, redt, vernieuwt en alles geeft wat we nodig hebben (vers 3-5). Hoe zouden we dat ooit kunnen vergeten? En toch is dat precies wat we vaak doen wanneer de drukte van alledag onze aandacht verschuift naar onze dringende behoeften, herhaalde mislukkingen en omstandigheden die uit de hand lijken te lopen.
Het totaalplaatje
Toen de beëdiging van de eerste Afro-Amerikaanse president van de VS op tv uitgezonden werd, bood de camera een overzicht van de enorme massa van bijna twee miljoen mensen die op de gebeurtenis afgekomen waren. Bob Schieffer, correspondent van CBS News, merkte op: ‘De ster van deze show is het “wide shot”.’ Een wide shot is een breed camerabeeld dat iets in zijn geheel laat zien. In dit geval was dat de enige manier om de massa in beeld te krijgen die zich uitstrekte van het Lincoln Memorial tot het Capitool.
Denk erover na
In de jaren waarin Oswald Chambers lesgaf aan het Londense Bible Training College (1911-15), schokte hij zijn studenten geregeld met de dingen die hij tijdens de colleges zei. Een jonge vrouw legde uit dat discussie altijd pas mogelijk was tijdens de eerstvolgende maaltijd, en dat Chambers daarom vaak met vragen en bezwaren geconfronteerd werd. Ze vertelt dat hij vaak slechts glimlachte en zei: ‘Laat het onderwerp nu maar even rusten; het zal je nog wel duidelijk worden.’ Dan spoorde hij de studenten aan om over de vragen na te denken en het aan God over te laten om hun zijn waarheid te openbaren.
Kies je pad
Ik heb een schitterende foto van een jongeman op een paard in de herfst, die in de bergen van Colorado staat en erover nadenkt welk van de paden die voor hem liggen hij zal volgen. Hij doet me denken aan een gedicht van Robert Frost (1874-1963) getiteld ‘The Road Not Taken’. Daarin denkt Frost na over twee paden die voor hem liggen. Beide zien er even uitnodigend uit, maar hij betwijfelt of hij ooit nog op die plek terug zal komen en moet er één kiezen. Uiteindelijk doet hij dat, en in het gedicht zegt hij: ‘I took the one less traveled by, and that has made all the difference.’ Hij koos het pad dat het minst bereisd was, en dat bleek een allesbepalende keus voor de rest van zijn leven te zijn.
Hij kent je bij naam
Toen ik National September 11 Memorial in New York City bezocht, nam ik snel een foto van een van de vijvers met weerspiegelend oppervlak. Om de twee vijvers heen staan de in bronzen platen gegraveerde namen van de bijna drieduizend mensen die omgekomen zijn bij de aanval op het World Trade Center. Toen ik later de foto nauwkeurig bekeek, zag ik de hand van een vrouw die op een naam rustte. Velen gaan naar die plek toe en raken de naam van een geliefde aan, en denken aan hem of haar terug.