Auteurs

View All

Artikelen door James Banks

Welkom thuis!

Toen we met onze zoon een bijzonder lastige tijd doormaakten, werd ik na de dienst een keer door een vriend van ons aangeschoten. ‘Ik wil graag dat je weet dat ik elke dag voor jou en jullie zoon bidt,’ zei hij. Daarna voegde hij eraan toe: ‘Ik voel me zo schuldig.’

Toegroeien naar geven

‘Ik heb een cadeautje voor je meegenomen!’ riep mijn kleinzoon enthousiast terwijl hij een pakje in mijn handen drukte. ‘Hij heeft het helemaal zelf uitgezocht,’ zei mijn vrouw met een brede glimlach.

Alerte kringen

Afrikaanse gazelles vormen instinctief ‘alerte cirkels’ wanneer ze op de savanne aan het rusten zijn. Als groep staan ze bij elkaar met de kop naar buiten gericht, elk dier in een iets andere richting. Daardoor kunnen ze de horizon 360 graden in het rond in de gaten houden en met elkaar communiceren wanneer er een gevaar of een juist een kans naderbij komt.

De veiligste plek

Een enorme orkaan kondigde zich met ongekende kracht aan en mijn dochter maakte zich klaar om haar huis achter te laten. Ze had tot het laatste moment gewacht in de hoop dat de storm nog zou uitwijken. Maar nu zocht ze gehaast door haar belangrijkste papieren, foto’s en andere bezittingen om te kijken wat ze mee wilde nemen. ‘Ik had niet verwacht dat het zo moeilijk zou zijn om alles achter te laten,’ vertelde ze later. ‘Maar op dat moment wist ik absoluut niet of er nog iets zou zijn wanneer ik terugkwam.’

Het wachten waard

Voor het Shibuya-treinstation in Tokyo staat een standbeeld ter nagedachtenis van een akita-hond genaamd Hachiko. Het beestje wordt herdacht wegens zijn ongekende trouw aan zijn eigenaar, een hoogleraar aan de universiteit die dagelijks met de trein naar zijn werk ging. ’s Ochtends liep de hond met hem mee naar het station, en kwam hem daar elke middag weer ophalen, precies op het moment waarop zijn baasje de trein terug nam.

De lange armen van de liefde

Mary Lee is een grote witte haai van bijna vijf meter lang en meer dan vijftienhonderd kilo zwaar, die in 2012 van een zendertje werd voorzien door oceanografen. Het ding werd aan haar rugvin vastgemaakt, zodat ze door satellieten gevolgd kon worden wanneer ze boven water kwam. Vijf jaar lang waren al Mary Lee’s bewegingen online waar te nemen door iedereen langs de hele kust, van onderzoekers tot surfers. Het beest werd bijna 40.000 mijl gevolgd tot op een dag het signaal van het scherm verdween. Waarschijnlijk had de batterij van haar zender het begeven.

Groeien en leren

‘Je wordt uitwisselingsstudent!’ Ik was zeventien en vond het geweldig om te horen dat ik was aangenomen om een tijdje Duitsland te studeren. Alleen zou ik over drie maanden al vertrekken, en had ik nog nooit één Duitse les gevolgd.

Onveranderlijk

Voor een reünie gingen vrouw Cari en ik laatst naar Santa Barbara, de stad in Californië waar we elkaar voor het eerst ontmoetten en verliefd op elkaar werden. Dat is nu vijfendertig jaar geleden. We maakten een plan om verschillende plekken op te zoeken waar we samen enkele van de mooiste uren van onze jeugd doorgebracht hadden. Maar toen we op de plek kwamen waar ons favoriete Mexicaanse restaurant was, bleek er nu een ijzerhandel te staan. Aan de muur hing een smeedijzeren plaat met een herinnering erop aan het restaurant en de vier decennia van dienst aan de gemeenschap die het had gekend.

Verrast door wijsheid

‘Hoe ouder ik word, hoe wijzer jij lijkt te worden. Wanneer ik met mijn zoon praat lijkt het soms wel of ik jouw woorden uit mijn mond hoor komen.’

Jezus incognito

Onze zoon Geoff nam laatst deel aan een ‘daklozensimulatie’. Drie dagen en twee nachten leefde hij op straat in zijn stad en sliep hij buiten terwijl de temperatuur tot onder het vriespunt daalde. Zonder geld, eten of een dak boven zijn hoofd vertrouwde hij op de vriendelijkheid van vreemden om in zijn basisbehoeften te voorzien. Op een van die dagen was een broodje het enige wat hij binnenkreeg, voor hem gekocht door een man die hoorde hoe hij bij een fastfoodrestaurant om oud brood vroeg.

Weg uit de val

De Venusvliegenvanger werd voor het eerst gezien in een klein zandachtig moerasgebied in North-Carolina, niet ver van waar wij wonen. Het is fascinerend iets om naar te kijken, deze vleesetende plant.

Eerlijk voor God

Onze kleinzoon van drie was de dag niet goed begonnen. Hij kon zijn lievelingsshirt niet vinden. De schoenen die hij wilde aandoen waren te warm. Hij mopperde en deed boos tegen zijn oma. Daarna ging hij zitten huilen.

We gebruiken cookies voor een betere brows-ervaring. Door deze website te blijven gebruiken stemt u hiermee in. Hier vind u meer informatie over ons gebruik van cookies en hoe u ze kunt uitschakelen.