Erfenis van liefde
Ik bladerde wat door het oude bijbeltje van mijn overgrootmoeder, toen er opeens een iets uitviel. Het bleek een schat te zijn. Op een klein stukje papier stond in een kinderlijk handschrift dit gekrabbeld: ‘Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het koninkrijk van de hemel. Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden’ (Mat 5:3-4). Ernaast zag ik de handtekening van mijn moeder.
Onveranderlijke liefde
Toen ik op de middelbare school zat, tenniste ik in het schoolteam. Ik bracht heel wat uurtjes van mijn tienerjaren door op een paar betonnen tennisbanen in de buurt om zo goed mogelijk te worden.
Leren vertrouwen
Als tiener ging ik nog wel eens tegen mijn moeder in, als zij me wilde aanmoedigen om het geloof vast te houden. ‘Vertrouw altijd op God. Hij zorgt voor je’, zei ze vaak. ‘Zo simpel is dat niet, mam’, reageerde ik dan. ‘God helpt hen die zichzelf helpen!’
Een gebed dat ons de weg naar huis wijst
Een van de eerste gebedjes die ik als kind leerde was: ‘Ik ga slapen ik ben moe, sluit mijn beide oogjes toe. Here houd ook deze nacht, over mij getrouw de wacht.’ Een gebed dat ik van mijn ouders geleerd heb en ook weer aan mijn eigen kinderen doorgegeven heb toen zij klein waren. Als kind troostte het mij om te weten dat God over mij waakte en dat ik bij Hem veilig was.
Het geschenk van de tijd
Gehaast liep ik het postkantoor binnen. Ik moest nog van alles doen, maar tot mijn frustratie stond er lange rij voor het loket, helemaal vanaf de ingang om precies te zijn. ‘Haast je langzaam’, mompelde ik terwijl ik mijn horloge keek.
Schuilplaats tegen de storm
Toen ik in Oklahoma woonde had ik een vriend die op tornado’s ‘joeg’. Door radiocontact met andere stormenjagers en door de plaatselijke radar volgde John precies hoe de stormen zich voortbewogen. Op veilige afstand probeerde hij het verwoestende pad van de storm waar te nemen, zodat hij de mensen kon waarschuwen als de tornado plotseling van richting veranderde.
Afhankelijkheidsverklaring
Laura’s moeder vocht met de kanker. Op een ochtend was Laura samen met een vriendin voor haar aan het bidden. Haar vriendin, die een aantal jaren geleden verlamd was geraakt door een hersenaandoening, bad: ‘Heer, U doet alles voor mij. Doe dat alstublieft ook voor de moeder van Laura.’
Nederige liefde
Als jongeman stelde Benjamin Franklin een lijst op van twaalf deugden waarin hij in de loop van zijn leven wilde groeien. Hij liet hem aan een vriend zien, die voorstelde dat hij er ook ‘nederigheid’ aan toe zou voegen. Dat vond Franklin wel een goed idee. Daarna schreef hij bij elke deugd wat richtlijnen om hem ermee te helpen. Bij ‘nederigheid’ noemde hij bijvoorbeeld dat hij het voorbeeld van Jezus zou proberen na te volgen.
Kauwperiode
Van mijn vrouw heb ik onlangs een labrador-pup gekregen die we Max genoemd hebben. Op een dag zat Max bij mij in de studeerkamer. Geconcentreerd zat ik aan mijn bureau te werken toen ik achter me opeens het geluid hoorde van papier dat uit elkaar gescheurd werd. Ik draaide me om en zag een schuldig kijkende pup zitten, met naast hem een openliggend boek en een losse bladzij in zijn bek.
Als woorden tekortschieten
Laatst wilde ik mijn vrouw Cari een tekstberichtje sturen, dat ik eerst op mijn mobiel insprak. Ik zou juist de deur uitgaan om haar van haar werk op te halen, en wilde het volgende tekstje naar haar sturen: ‘Waar zal ik je ophalen, old gal?’
Verlangen naar God
Op een keer was onze dochter bij ons op bezoek met haar zoontje van één. Ik moest voor een boodschap even weg, maar zodra ik de kamer uitliep, begon mijn kleinzoon te huilen. Ik liep terug om hem even wat aandacht te geven, maar toen ik daarna weer weg wilde lopen, gebeurde hetzelfde. Toen ik aanstalten maakte om hem voor de derde keer achter te laten, begon zijn lipje direct weer te trillen. Mijn dochter zei: ‘Pap, waarom neem je hem niet gewoon mee?’
God van de details
Toen mijn donkerbruine labrador-retriever nog een pup van drie maanden was, nam ik hem mee naar de dierenarts voor z’n controle en inentingen. De dierenarts onderzocht hem uitgebreid en zag een kleine plekje op zijn linkerachterpoot. Ze glimlachte en zei tegen het beest: ‘Daar hield God je vast toen Hij je in de chocola doopte.’
