Onzichtbare invloed
Toen ik eens in de National Gallery of Art in Washington was, zag ik een schilderij dat ‘De wind’ heette. Op dit kunstwerk was te zien hoe een storm over een landschap met bomen trok. Hoge dunne bomen helden naar links over. Ook struiken bogen die kant op.
Degene die begrijpt
John Babler werkt als kapelaan voor de politie en brandweer in zijn woonplaats in Texas. Tijdens een sabbatical van tweeëntwintig weken bezocht hij de politieacademie met het doel om de situaties waarin agenten terecht kunnen komen beter te begrijpen. Door de tijd die hij doorbracht met de cadetten en door alles wat hij over de ingrijpende uitdagingen van het politiewerk leerde, kreeg Babler een nieuw besef van nederigheid en empathie. In de toekomst hoopt hij politiemensen die met emotionele stress, vermoeidheid en verlies te maken krijgen, nog beter te kunnen begeleiden.
Leven tussen de leeuwen
Tijdens een bezoek aan een museum in Chicago zag ik een van de oorspronkelijke leeuwen van Babylon. Het was een grote afbeelding in reliëf van een gevleugelde leeuw met een woeste uitdrukking op zijn kop. Als symbool voor Isjtar, de Babylonische godin van de liefde en de oorlog, was het beest een van de honderdtwintig gelijksoortige leeuwen die in de jaren 604-562 voor Christus een Babylonische toegangsweg markeerden.
Vragen aan God
Wat zou je doen als de Heer midden op de dag op je werk verscheen en een boodschap voor je had? Dat is wat Gideon overkwam, een Israëliet uit de oudheid. ‘De engel van de HEER vertoonde zich aan hem en zei: “De HEER zij met je, dappere krijgsman.”’ Als reactie had Gideon sprakeloos kunnen knikken en snel iets weg slikken, maar in plaats daarvan zei hij: ‘Mag ik u vragen, als de HEER ons werkelijk bijstaat, waarom overkomt dit ons dan allemaal?’ (Recht. 6:12-13). Gideon wilde weten waarom het er zo op leek dat God zijn volk verlaten had.
Een alternatief voor boosheid
Op een ochtend kwam Fionn Mulholland uit het Australische Perth erachter dat zijn auto verdwenen was. Pas toen besefte hij dat hij hem per ongeluk in een ‘niet parkeren’zone gezet had, en dat hij weggesleept was. Mulholland voelde zich behoorlijk gefrustreerd, al was het alleen al om de forse boete die hij zou krijgen, maar hij besloot ter plekke om niet boos te worden op de persoon met wie hij te maken zou krijgen om zijn auto terug te krijgen. In plaats van zijn boosheid te uiten, schreef Mulholland een grappig gedicht over de situatie, dat hij voorlas aan de man bij wie hij zijn auto moest terugvragen. Die kon de humor van het gedicht wel inzien. Zo werd een mogelijk onaangename confrontatie vermeden.
De krimpende piano
Voor de derde keer deed mijn zoon mee aan een uitvoering van de muziekschool. Ik keek toe hoe hij het podium opliep, zijn muziekbladen op de piano zette en zijn twee stukken speelde. Toen hij klaar was ging hij weer naast me zitten, en fluisterde: ‘Mam, dit jaar was er een kleinere piano.’ Ik zei: ‘Nee joh, de piano is precies dezelfde als vorig jaar. Jij bent groter geworden. Je bent gegroeid!’
Denk terug aan het kruis
In de kerk waar ik naartoe ga staat voorin de kerkzaal een groot kruis. Het symboliseert het oorspronkelijke kruis waaraan Jezus stierf, de plek waar onze zonde zijn heiligheid kruiste. Daar liet God toe dat zijn volmaakte Zoon stierf omwille van alles wat wij ooit verkeerd gedaan, gezegd of gedacht hebben. Aan het kruis voltooide Jezus het werk dat nodig was om ons te redden van de dood die wij verdienden (Rom. 6:23).
Liefdesverklaring
Toen overal in het stadje Welland in Ontario roze briefjes met ‘ik hou van je’ erop verschenen, besloot de plaatselijke verslaggeefster Maryanne Firth op onderzoek uit te gaan. Haar gespeur leverde niets op. Weken later doken er weer nieuwe briefjes op met naam van een park in de stad erop, met een datum en tijdstip.
Beproefd en gezuiverd
In een interview vertelde zangeres en songwriter Meredith Andrews hoezeer het haar soms te veel werd als ze alle balletjes van haar muziek, creatieve werk, huwelijk en moederschap tegelijk in de lucht probeerde te houden. Toen ze erover nadacht hoe moeilijk ze het daardoor soms had, zei ze: ‘Het voelde alsof God me door een periode van zuivering liet heengaan, bijna alsof ik gemangeld werd.’
Het dal van de zegen
De Franse kunstenaar Henri Matisse vond dat het werk dat hij in de laatste jaren van zijn leven maakte hem het best vertegenwoordigde. In die periode experimenteerde hij met een nieuwe stijl waarbij hij niet met verf werkte, maar met papier grote, kleurige werken maakte. Met die heldere afbeeldingen versierde hij de muren van zijn kamer. Voor hem was dat belangrijk omdat bij hem kanker was vastgesteld en hij vaak in bed moest blijven.
Niet wat het lijkt
Don is een bordercollie en woont op een boerderij in het Schotse South Lanarkshire. Op een dag ging hij met zijn baasje Tom erop uit die bij een aantal dieren wilde kijken hoe het met ze ging. Ze reden samen in een klein vrachtwagentje zoals je die vaker op boerderijen ziet. Toen ze op hun bestemming waren aangekomen, stapte Tom uit, maar vergat hij de wagen op de handrem te zetten. Don was inmiddels op de chauffeursstoel gaan zitten, toen het voertuig van de helling begon af te rollen. Hij reed dwars over een drukke tweebaansweg heen voordat hij stopte. Voor de bestuurders die op de weg reden, moet het geleken hebben dat de hond het vrachtwagentje bestuurde! De dingen zijn niet altijd wat ze lijken . . .
