Auteurs

View All

Artikelen door Keila Ochoa

Overvloedige gaven

Bij ons in de tuin staat een voerbakje voor de kolibries, en we genieten er altijd erg van om de vogeltjes te zien komen aanvliegen en van het gesuikerde water drinken. Maar toen we laatst op een korte reis gingen, waren we vergeten om hem bij te vullen. Toen we terugwaren, stond hij volledig droog. Arme vogeltjes! dacht ik. Omdat ik vergeetachtig ben hadden zij niets te drinken. Maar toen bedacht ik dat ze voor hun voeding helemaal niet van mij afhankelijk zijn. Het is God die ze voedt.

Levensbloed

Marian geloofde in God en zijn Zoon Jezus, maar ze had moeite met de gedachte dat Jezus letterlijk zijn bloed heeft moeten geven om redding te brengen. Wie bedenkt dat nou, dat je iemand reinigt met bloed? Toch staat er in de Bijbel: ‘Volgens de wet wordt inderdaad vrijwel alles met bloed gereinigd’ (Heb. 9:22). Wat een walgelijk idee, vond Marian.

Belangrijker dan de telefoon

Als moeder van jonge kinderen kan ik nog wel eens in paniek raken. Mijn eerste reactie is dan om de telefoon te pakken en mijn moeder te bellen om haar te vragen wat ik moet doen tegen de allerlei van mijn zoon of het plotselinge gehoest van mijn dochter.

Verlangen naar groei

De axolotl, een soort salamander die alleen in Mexico voorkomt, stelt biologen voor een raadsel. In plaats van tot een volwassen vorm uit te groeien behoudt deze bedreigde diersoort zijn hele leven lang kenmerken die aan een kikkervisje doen denken. Schrijvers en filosofen hebben de axolotl al vaak als symbool gebruikt voor iemand die aan groeiangst lijdt.

Onverklaarbare liefde

Onze kleine kerkgemeenschap had bedacht om mijn zoon met zijn zesde verjaardag te verrassen. De kerkleden versierden het lokaaltje waarin zijn zondagsschool plaatsvond met ballonnen en zetten een tafeltje klaar met een taart erop. Toen mijn zoon de deur opendeed, riep iedereen: ‘Gefeliciteerd!’

De schoonheid van de liefde

De ‘Jarabe Tapatío’, ook wel de ‘Mexicaanse hoedendans’ genoemd, staat in het teken van de romantiek. Tijdens deze snelle dans legt de man zijn sombrero op de grond. Een het eind pakt de vrouw de hoed op en verstoppen ze zich er samen achter om hun liefde met een kus te bezegelen.

De hoogste plaats

Mijn man nodigde een vriend van hem mee uit naar de kerk. Na de dienst zei deze: ‘Ik vond de liederen en de sfeer wel fijn, maar ik snap iets niet. Waarom geven jullie Jezus zo’n hoge ereplaats?’ Mijn man legde hem uit dat het christelijk geloof betekent dat je een relatie met Jezus hebt. Zonder Hem zou het christendom een lege huls zijn. Het is om wat Jezus in ons leven doet, dat we bij elkaar komen en Hem eren.

Stille getuige

Amy woont in een gesloten land waar het verboden is om het evangelie te verkondigen. Ze werkt als verpleegkundige op de kraamafdeling van een groot ziekenhuis. Haar werk doet ze met zo veel toewijding dat het opvalt en veel vrouwen nieuwsgierig naar haar zijn. In een-op-een gesprekken vragen ze er vaak naar en op dat soort momenten kan Amy openlijk van haar Redder getuigen.

Vele mooie dingen

Toen ze op haar sterfbed lag, keek de zendelinge en kunstenares Lilias Trotter door een raam naar buiten, en zag ze een visioen van een hemelse wagen. Volgens haar biograaf vroeg iemand haar: ‘En, zie je veel mooie dingen?’, waarop ze antwoordde: ‘Jazeker, vele, vele mooie dingen.’

Onophoudelijk dienen

Opvoedingspsycholoog Benjamin Bloom wilde weten hoe jonge mensen hun talenten ontwikkelen. Daartoe deed hij onderzoek naar de jeugd van honderdtwintig vooraanstaande personen (zoals atleten, kunstenaars en geleerden), en viel het hem op dat ze in ieder geval één ding gemeen hadden: ze hadden vaak, lang en intensief geoefend.

Oost west, thuis best

‘Waarom moeten we thuis weg? Waarom moeten we verhuizen?’ vroeg onze zoon. Het valt nog niet mee om uit te leggen wat ‘thuis’ is, zeker aan een kind van vijf. Je verlaat een huis, maar niet je ‘thuis’, tenminste, niet als je ‘thuis’ opvat als de plek waar je geliefden zijn. Dát is de plek waar je na een lange reis graag naar terug wilt, of na een vermoeiende dag op het werk.

Vele gaven, één doel

In het land waar ik vandaan kom, Mexico, is maïs het voornaamste voedsel. Er zijn ook allerlei verschillende soorten maïs: gele, bruine, rode, zwarte en zelfs maïs met prachtige patronen van verschillend gekleurde stippen. De meeste mensen in de steden eten die niet. Volgens restaurateur en onderzoeker Amado Ramírez is dat omdat de meeste mensen uniformiteit als teken van kwaliteit zien. Toch smaakt de gekleurde maïs prima en kun je er uitstekende tortilla’s van maken.

We gebruiken cookies voor een betere brows-ervaring. Door deze website te blijven gebruiken stemt u hiermee in. Hier vind u meer informatie over ons gebruik van cookies en hoe u ze kunt uitschakelen.