Licht doorlaten
Een klein meisje vroeg zich af wat een ‘heilige’ precies was. Op een dag nam haar moeder haar mee naar een grote kathedraal, waar ze haar de schitterende glas in lood ramen met bijbelse taferelen liet zien. Toen ze al die prachtige ramen zag, riep ze het uit: ‘Nu weet ik wat een heilige is! Het is iemand door wie het licht heen schijnt!’
De God die schildert
Nezahualcoyotl (1402-1472) had een naam die moeilijk uit te spreken is, maar die wel een veelzeggende betekenis had. Het betekent ‘hongerige coyote’, en wat de beste man schreef getuigt van een enorme geestelijke honger. Als dichter en heerser in Mexico vóór de komst van de Europenen schreef hij: ‘Waarlijk, de goden die ik aanbid zijn afgoden van steen die niet spreken of voelen [. . .] Een of andere machtige, verborgen en onbekende god is de schepper van het hele universum. Hij is de enige die mij met mijn aandoening troosten kan, en me kan helpen met de angst die in mijn hart leeft. Ik wens hem als mijn helper en beschermer.’
Overvloedige gaven
Bij ons in de tuin staat een voerbakje voor de kolibries, en we genieten er altijd erg van om de vogeltjes te zien komen aanvliegen en van het gesuikerde water drinken. Maar toen we laatst op een korte reis gingen, waren we vergeten om hem bij te vullen. Toen we terugwaren, stond hij volledig droog. Arme vogeltjes! dacht ik. Omdat ik vergeetachtig ben hadden zij niets te drinken. Maar toen bedacht ik dat ze voor hun voeding helemaal niet van mij afhankelijk zijn. Het is God die ze voedt.
Levensbloed
Marian geloofde in God en zijn Zoon Jezus, maar ze had moeite met de gedachte dat Jezus letterlijk zijn bloed heeft moeten geven om redding te brengen. Wie bedenkt dat nou, dat je iemand reinigt met bloed? Toch staat er in de Bijbel: ‘Volgens de wet wordt inderdaad vrijwel alles met bloed gereinigd’ (Heb. 9:22). Wat een walgelijk idee, vond Marian.
Belangrijker dan de telefoon
Als moeder van jonge kinderen kan ik nog wel eens in paniek raken. Mijn eerste reactie is dan om de telefoon te pakken en mijn moeder te bellen om haar te vragen wat ik moet doen tegen de allerlei van mijn zoon of het plotselinge gehoest van mijn dochter.
Verlangen naar groei
De axolotl, een soort salamander die alleen in Mexico voorkomt, stelt biologen voor een raadsel. In plaats van tot een volwassen vorm uit te groeien behoudt deze bedreigde diersoort zijn hele leven lang kenmerken die aan een kikkervisje doen denken. Schrijvers en filosofen hebben de axolotl al vaak als symbool gebruikt voor iemand die aan groeiangst lijdt.
Onverklaarbare liefde
Onze kleine kerkgemeenschap had bedacht om mijn zoon met zijn zesde verjaardag te verrassen. De kerkleden versierden het lokaaltje waarin zijn zondagsschool plaatsvond met ballonnen en zetten een tafeltje klaar met een taart erop. Toen mijn zoon de deur opendeed, riep iedereen: ‘Gefeliciteerd!’
De schoonheid van de liefde
De ‘Jarabe Tapatío’, ook wel de ‘Mexicaanse hoedendans’ genoemd, staat in het teken van de romantiek. Tijdens deze snelle dans legt de man zijn sombrero op de grond. Een het eind pakt de vrouw de hoed op en verstoppen ze zich er samen achter om hun liefde met een kus te bezegelen.
De hoogste plaats
Mijn man nodigde een vriend van hem mee uit naar de kerk. Na de dienst zei deze: ‘Ik vond de liederen en de sfeer wel fijn, maar ik snap iets niet. Waarom geven jullie Jezus zo’n hoge ereplaats?’ Mijn man legde hem uit dat het christelijk geloof betekent dat je een relatie met Jezus hebt. Zonder Hem zou het christendom een lege huls zijn. Het is om wat Jezus in ons leven doet, dat we bij elkaar komen en Hem eren.
Stille getuige
Amy woont in een gesloten land waar het verboden is om het evangelie te verkondigen. Ze werkt als verpleegkundige op de kraamafdeling van een groot ziekenhuis. Haar werk doet ze met zo veel toewijding dat het opvalt en veel vrouwen nieuwsgierig naar haar zijn. In een-op-een gesprekken vragen ze er vaak naar en op dat soort momenten kan Amy openlijk van haar Redder getuigen.
Vele mooie dingen
Toen ze op haar sterfbed lag, keek de zendelinge en kunstenares Lilias Trotter door een raam naar buiten, en zag ze een visioen van een hemelse wagen. Volgens haar biograaf vroeg iemand haar: ‘En, zie je veel mooie dingen?’, waarop ze antwoordde: ‘Jazeker, vele, vele mooie dingen.’
Onophoudelijk dienen
Opvoedingspsycholoog Benjamin Bloom wilde weten hoe jonge mensen hun talenten ontwikkelen. Daartoe deed hij onderzoek naar de jeugd van honderdtwintig vooraanstaande personen (zoals atleten, kunstenaars en geleerden), en viel het hem op dat ze in ieder geval één ding gemeen hadden: ze hadden vaak, lang en intensief geoefend.
