Losse puntjes met elkaar verbinden
In de jaren tachtig van de negentiende eeuw kwam de Franse schilder Georges Seurat met een kunstvorm die het pointillisme wordt genoemd. Zoals de naam al suggereert gebruikte Seurat geen penseelstreken van gemengde kleuren om zijn schilderijen te maken, maar kleine puntjes van allerlei kleuren. Als je zijn werk van heel dichtbij bekijkt, ziet het eruit als een grote verzameling losse puntjes. Als je als kijker achteruit stapt, smelten de puntjes samen tot uit heldere kleuren bestaande portretten of landschappen.
De ultieme road trip
De Nationale Weg nr. 5 in Madagascar biedt verbluffend mooie uitzichten op witte stranden, palmbossen en de Indische Oceaan. De ruim tweehonderd lange tweebaansweg met zijn vele stenen, zand en modder heeft evenwel de naam een van de slechtst begaanbare wegen van de wereld te zijn. Toeristen die van adembenemende vergezichten willen genieten wordt geadviseerd een stevig voertuig met vierwielaandrijving te nemen, en niet zonder een ervaren chauffeur en een technicus op weg te gaan.
Heb uw naaste lief
Een antropoloog sloot een aantal maanden onderzoek in een klein dorp af, zo gaat het verhaal. Tijdens het wachten op een auto die hem naar het vliegveld zou brengen om weer naar huis te gaan, besloot hij de tijd door te komen door een spel voor een paar kinderen te bedenken. Zijn idee was om een wedstrijd te organiseren, met als einddoel een mand met fruit en snoepjes die hij bij een boom had gezet. Maar toen hij het startsein gaf, was er niet één kind dat begon te rennen. In plaats daarvan pakten ze allemaal elkaars handen beet en renden ze samen naar de boom.
De pracht van Rome
Dankzij de glorie van het Romeinse Rijk kon de Heer Jezus tegen een weidse achtergrond ter wereld komen. In 27 v.Chr. maakte de eerste keizer van Rome, Augustus, een einde aan 200 jaar van burgeroorlog en begon hij vervallen wijken te vervangen door monumenten tempels, arena’s en overheidsgebouwen. Volgens de Romeinse historicus Plinius de Oudere waren dat ‘de mooiste gebouwen die de wereld ooit aanschouwd had’.
Niet gezien, toch geliefd
Net als anderen in de blogging-community had ik de man die we kenden als BruceC nooit ontmoet. Maar toen zijn vrouw een berichtje op zijn site zette met de mededeling dat haar man was overleden, kwam er van heinde en ver een groot aantal reacties terug. We wisten allemaal dat we een vriend kwijtgeraakt waren.
Een geheim menu
De ‘Meat Mountain’ is een supersandwich met zes lagen van verschillende soorten vlees. Belegd met kipnuggets, bacon, verschillende soorten kaas en nog veel meer, zou je denken dat hij een prominente plaats op het menu van fastfoodrestaurants inneemt. Maar er is geen restaurant dat echt een ‘Meat Mountain’ serveert. Het reuzenbroodje staat symbool voor een trend van dingen die niet echt op het menu staan, maar alleen uit de sociale media of van horen zeggen bekend zijn. Onder Amerikaanse fastfoodrestaurants lijkt er een strijd aan de gang waarbij klanten met een of ander geheim menu gelokt worden.
De dierentuin van haar vader
June Williams was nog maar vier jaar oud toen haar vader drie hectare grond kocht om er een dierentuin zonder hekken of kooien op neer te zetten. Van haar jeugd herinnert ze zich nog goed hoe creatief haar vader was in zijn pogingen om wilde dieren te helpen om zich in hun gevangenschap vrij te voelen. Tegenwoordig is Chester Zoo een van de populairste parken met wilde dieren van Engeland, die op 44 hectare land 11.000 dieren herbergt. De dierentuin weerspiegelt haar vaders zorg om het welzijn van de dieren, onderwijs en natuurbehoud.
De oudere broer
Henri Nouwen schreef eens over een bezoek aan een museum in St. Petersburg, dat hij zich herinnerde. Daar zat hij urenlang na te denken over Rembrandts portret van de ‘verloren zoon’. Terwijl de dag vorderde, veranderde ook het licht mee dat door een raam op het schilderij viel. Dit gaf Nouwen de indruk dat hij met elke verschuiving van het licht een nieuw schilderij zag. Iedere keer werd hem weer iets anders getoond aan de liefde van de vader voor zijn zoon wiens leven kapot was.
Goed nieuws voor voeten
Ik moest glimlachen toen ik de advertentie las. ‘De meest comfortabele sokken uit de geschiedenis van de voet.’ Daarna werd de bewering van goed nieuws voor voeten nog wat verder uitgewerkt met de opmerking dat sokken nog altijd het meest gewilde kledingstuk zijn onder daklozen en dat het bedrijf voor elk verkocht paar een stel sokken zou doneren aan mensen in nood.
Naam boven alle naam
De naam Antonio Stradivari (1644-1737) heeft een legendarische klank in de wereld van de muziek. Het vakmanschap en het heldere geluid van zijn violen, cello’s en altviolen worden zo gewaardeerd dat vele ervan een eigen naam hebben gekregen. Een ervan staat bijvoorbeeld bekend als de Messiah-Salabue Stradivarius. Toen violist Joseph Joachim (1831-1907) erop speelde, schreef hij: ‘Het geluid van de Strad, die unieke ‘Messie’ duikt steeds weer op in mijn herinnering met zijn combinatie van zoete klanken en grandeur.’
Het licht zien
In Los Angeles liep een man op straat die worstelde met zijn verslavingen. Hij stapte naar binnen bij de organisatie The Midnight Mission en vroeg om hulp. Zo begon Brians lange weg naar herstel.
Zingen in de Geest
Tijdens de opwekking die aan het begin van de twintigste eeuw in Wales plaatsvond, gaf bijbelleraar en schrijver G. Campbell Morgan een beschrijving van wat hij om zich heen waarnam. Hij geloofde dat de aanwezigheid van Gods Heilige Geest zich voortbewoog op ‘deinende golven van heilig gezang’. Morgan schreef dat hij in bijeenkomsten gezien had hoe sterk de samenbindende kracht van muziek was, die leidde tot spontane gebeden, schuldbelijdenissen en zang. Als iemand zich door zijn gevoelens liet meeslepen en te lang aan het bidden was, of sprak op een manier die geen herkenning bij anderen opriep, dan begon er iemand zachtjes te zingen. Anderen sloten zich daar bij aan, het volume nam langzaam maar zeker toe en verdrong ten slotte al het andere geluid.
