Omgeven door God
Een jonge moeder op het vliegveld had het moeilijk. Ze stond er alleen voor. Haar peuter krijste alles bij elkaar en weigerde aan boord van het vliegtuig te gaan. Ze was duidelijk in verwachting en kon het niet meer aan. Gefrustreerd zakte ze op de grond, leunde met haar hoofd tegen de muur en begon hevig te snikken.
Weggeveegd
Toen hij de vlakgum uitvond, wilde de Britse ingenieur Edward Nairne in feite een stukje brood pakken. In die tijd, rond 1770, werden broodkruimels als gum gebruikt om tekens op papier weer uit te vlakken. Per ongeluk pakte Nairne echter een stukje latex rubber. Hij merkte dat hij daarmee zijn fout heel goed kon uitwissen, en dat er rubberachtige kruimeltjes achterbleven die gemakkelijk weg te vegen waren.
De geest van fika
Bij ons in de buurt staat een cafetaria dat Fika heet. Dat is Zweeds en betekent een pauze met koffie en gebak, samen met je gezin, collega’s of vrienden. Nu ben ik niet Zweeds, maar de geest van fika doet me denken aan een van de dingen die ik aan Jezus het meest waardeer: de gewoonte om samen het brood te breken en te ontspannen.
Gezien door God
Toen ik mijn eerste bril kreeg, ging er een heel scherp omlijnde wereld voor me open. Ik ben bijziend, dus dingen die dichtbij zijn zie ik scherp en duidelijk. Maar als ik geen bril draag, zijn de voorwerpen aan de andere kant van de kamer of in de verte één grote vlek. Op mijn twaalfde kreeg ik voor het eerst een bril, en ik schrok er gewoon van hoe duidelijk de woorden op het schoolbord opeens waren, de blaadjes aan de bomen die ik zag en vooral: de glimlach op de gezichten van de mensen om me heen.
Geen kleinigheid
Een familielid had hulp nodig met de huur voor december. Voor de rest van de familie voelde het als een behoorlijke last, met name gezien al hun eigen onverwachte uitgaven aan het eind van het jaar. Maar ze diepten het geld op uit hun spaarrekeningen, dankten God voor zijn zorg en waren blij met de dankbaarheid van hun verwant. Hij bedankte hen met een kaart, waarop hij schreef: ‘Jullie doen het weer . . . aardige dingen, die je vast weer afdoet als kleinigheid.’
Volg de leider
Drie straaljagers jankten door de lucht boven ons huis. Ze vlogen in zo’n strakke formatie dat het er wel één leek. ‘Wauw,’ zei ik tegen mijn man Dan. ‘Indrukwekkend,’ beaamde hij. We wonen vlakbij een militair vliegveld, en het is niet ongebruikelijk dat er straaljagers overkomen. Toch vraag ik me iedere keer weer af: hoe kan het dat ze zo dicht bij elkaar vliegen, maar nooit de controle kwijtraken? Ik ben erachter gekomen dat één antwoord op de vraag luidt: nederigheid. In het vertrouwen dat de leider precies de juiste richting op gaat met precies de juiste snelheid, geeft de piloot die volgt iedere neiging op om van richting te veranderen of het traject van zijn leider in twijfel te trekken. Zo vliegen ze in formatie en volgt elk de leider zo exact mogelijk. Zo wordt het team sterker.
Verwacht de Messias
De reparateur leek erg jong, te jong eigenlijk om ons probleem op te lossen: een auto die niet wilde starten. ‘Wat een jochie,’ fluisterde Dan, mijn man, me toe. Zijn twijfel aan de kundigheid van de jongeman deed me denken aan het gemopper van de inwoners van Nazareth, die zo hun twijfels over hun plaatsgenoot Jezus hadden.
God eren met dankzegging
De arts fronste niet, al sprak ze met mijn man over het feit dat hij pas gehoord had dat hij kanker had. Met een glimlach opperde ze hem om elke dag met dankzegging te beginnen. ‘Doe dat voor minstens drie dingen,’ raadde ze aan. Dan stemde ermee in. Hij wist dat dankbaarheid je hart opent om troost en moed in Gods goedheid te vinden. En zo begon Dan elke dag met een drievoudig dankgebed. Dank U, God voor de goede nachtrust. Dank U voor mijn schone bed. Voor het zonlicht. Voor het ontbijt dat op tafel staat. Voor de glimlach om mijn mond.
Vragen om hulp
Ik kreeg haar e-mail binnen aan het eind van een lange, drukke werkdag. Ik opende hem niet. Ik was al aan het overwerken om een familielid te helpen die ernstig ziek was. Voor extra sociaal contact had ik op dat moment geen tijd, vond ik.