Auteurs

View All

Artikelen door Poh Fang Chia

De ongeziene werkelijkheid

Stephen Cass, een van de redacteuren van het tijdschrift Discover, was vastbesloten om een aantal van de onzichtbare dingen te onderzoeken, die bij zijn dagelijkse leven horen. Terwijl hij naar zijn kantoor in New York liep, dacht hij: ‘Als ik radiogolven kon zien, dan zou de top van het Empire State Building [met al zijn radio-en tv-antennes] op een caleidoscoop lijken, die de hele stad verlicht.’ Opeens drong het tot hem door dat hij aan alle kanten omgeven was door één groot onzichtbaar elektromagnetisch veld van radio-en tv-signalen, wifi en nog veel meer.

Klein maar belangrijk

De dag begon heel gewoon, maar eindigde als een nachtmerrie. Esther (niet haar echte naam) werd samen met een paar honderd andere vrouwen van haar kostschool gekidnapt door een militante religieuze groepering. Een maand later werden ze allemaal weer vrijgelaten, behalve Esther. Zij weigerde om Jezus af te zweren. Toen ik met een vriendin het verhaal las over haar en de anderen die om hun geloof vervolgd werden, raakte het ons zeer. We wilden iets doen, maar wat?

Veranderen kan

Op een zaterdagmiddag kwam een aantal jongeren uit onze kerk bijeen om elkaar op een moeilijk punt te bevragen. Uitgangspunt was de tekst in Filippenzen 2:3-4: ‘Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander.’ De lastige vragen die ze elkaar stelden, waren bijvoorbeeld: Hoe vaak richt jij je echt op het belang van de ander? Wat denk je, zouden anderen je als trots of nederig zien? Waarom?

Wat kun je niet missen?

‘Noem eens één ding waar je echt niet zonder kunt?’ vroeg de radiopresentator. Luisteraars belden en gaven allerlei soms interessante antwoorden. Sommigen noemden hun gezin, onder wie een man die herinneringen ophaalde aan zijn overleden vrouw. Anderen vertelden over hun dromen, zoals als musicus hun brood verdienen of moeder woorden. Allemaal hebben we wel dingen, personen, passies, die erg belangrijk voor ons zijn en die we niet kunnen missen.

Een nieuw jaar, nieuwe prioriteiten

Ik heb altijd graag nog eens cello willen leren spelen. Maar het is er nooit van gekomen om les te nemen. Of liever gezegd, ik heb er nooit de tijd voor genomen. Ik dacht dat ik het straks op de nieuwe aarde misschien zou kunnen leren. In de tussentijd wilde ik mijn tijd hier op aarde vooral gebruiken om God te dienen met dat waartoe Hij me geroepen heeft.

Van schande naar eer

Het is weer de tijd van het jaar waarin gezinnen en families bij elkaar komen om samen de feestdagen door te brengen. Sommigen van ons kunnen evenwel opzien tegen de ontmoeting met bepaalde ‘meelevende’ familieleden die je het gevoel kunnen geven dat er iets mis is met je, als je nog alleenstaand bent of geen kinderen hebt.

Gods verborgen hand

Een vriend van me is door een Amerikaans zendingsechtpaar geadopteerd en opgegroeid in Ghana. Toen het gezin naar de VS terugkeerde, begon hij aan een studie die hij echter niet kon afmaken. Later ging hij bij het leger, dat uiteindelijk zijn studie betaalde en hem over de hele wereld liet reizen. Door dat alles heen was God aan het werk om hem voor een speciale taak klaar te stomen. Tegenwoordig is hij schrijver en uitgever van christelijke literatuur, waarmee hij een internationaal publiek bereikt.

Hoop in de duisternis

Volgens een oude legende was Qu Yuan een wijze, vaderlandslievende Chinese ambtenaar, die leefde in de periode die bekend staat als de ‘Periode van de Strijdende Staten’ (475-246 v.Chr.). Men zei dat hij herhaaldelijk probeerde zijn koning te waarschuwen voor een dreigend gevaar waaraan het land ten onder zou gaan, maar dat de koning steeds weer zijn advies naast zich neerlegde. Uiteindelijk werd Qu Yuan zelfs verbannen. Toen hij hoorde dat zijn land in puin lag door de vijand waartegen hij gewaarschuwd had, maakte hij een einde aan zijn leven.

Is er ook wifi?

Toen ik voorbereidingen trof om met een groepje jongeren op een zendingsreis te gaan, was de meest gestelde vraag: ‘Is er ook wifi?’ Wat dat betreft kon ik hen geruststellen. Je kunt je dus het gekreun en gejammer wel voorstellen, toen op een avond de wifi uitgevallen was.

Als de bodem weggeslagen wordt

Tijdens de financiële crisis in Azië in 1997 waren er meer mensen die een baan zochten, dan er banen waren. Ik was een van hen. Na negen benauwde maanden kreeg ik een baantje als copywriter. Maar al snel raakte het bedrijf in de problemen en was ik mijn baan weer kwijt.

Een perfect woord

Op school kreeg Katie een schrijfopdracht voor een essay over ‘Mijn perfecte wereld’. Ze schreef: ‘In mijn perfecte wereld . . . is ijs gratis, overal zijn lolly’s, de lucht is er altijd blauw, met alleen een paar wolkjes die interessante vormen hebben.’ Daarna werd haar essay serieuzer van toon. In die wereld, ging ze verder, ‘krijgt niemand ooit slecht nieuws te horen als hij thuiskomt. En niemand hoeft degene te zijn die slecht nieuws brengt.’

Woelen en draaien

Wat zijn de dingen waardoor je ’s avonds niet in slaap kunt komen? De laatste tijd heb ik de nodige moeite met slapen en lig ik tot diep in de nacht in mijn bed te woelen en te draaien, terwijl ik probeer een oplossing voor een bepaald vraagstuk te bedenken. Uiteindelijk begin ik te vrezen dat ik niet genoeg uitrust om de uitdagingen van de dag erna aan te kunnen.

We gebruiken cookies voor een betere brows-ervaring. Door deze website te blijven gebruiken stemt u hiermee in. Hier vind u meer informatie over ons gebruik van cookies en hoe u ze kunt uitschakelen.