De liefde stopt niet
Toen ik net negentien was geworden, verhuisde ik naar een plek zo’n duizend kilometer bij mijn ouderlijk huis vandaan. Dat was lang voordat ik mijn eerste pieper of mobiel kreeg. Op een ochtend moest ik van alles doen en ging ik vroeg van huis, en vergat ik dat ik met mijn moeder had afgesproken om haar die ochtend te bellen. ’s Avonds stonden er opeens twee politieagenten voor de deur. Mijn moeder maakte zich zorgen, want ik miste nooit een van onze belafspraken. Overdag had ze meermalen geprobeerd me te bellen, maar elke keer kreeg ze een ingesprektoon te horen. Op een gegeven moment belde ze de politie om te vragen of die bij mijn huis wilde gaan kijken. Een van de agenten merkte op: ‘Wat een zegen om te weten dat de liefde nooit stopt met zoeken.’
Leve de creatitiviteit!
Een zeldzame kwal walste met de stroom mee op ruim twaalfhonderd meter diepte in de oceaan bij Baja , voor de Californische kust. Zijn lichaam straalde prachtig helder tegen het donkere water in allerlei fluorescerende tinten blauw, paars en roze. Elegante tentakels trokken zich zwevend in en strekten zich weer uit bij elke klop van de bel-vormige kap. Terwijl ik zo op National Geographics keek naar de schitterende opnames van de kwalachtige Halitrephes maasi, dacht ik erover na dat God ervoor gekozen had om ook dit prachtige, gelatine-achtige wezen te scheppen. Net zoals Hij ook de andere tweeduizend kwalsoorten gemaakt had die de wetenschappers per oktober 2017 geïdentificeerd hadden.
Het grootste geschenk
Door de jaren heen heb ik talloze bemoedigende kaartjes en attente cadeautjes van mijn vriendin Barbara gekregen. Toen ik tegen haar zei dat ik Jezus als mijn Redder had aangenomen, gaf ze me het grootste geschenk dat ik ooit van haar gekregen heb: mijn eerste bijbel. Ze zei: ‘Je kunt dichter naar God toegroeien en geestelijk volwassen worden als je Hem dagelijks ontmoet door te lezen in de Bijbel, te bidden, op Hem te vertrouwen en Hem te gehoorzamen.’ Mijn leven was nooit meer hetzelfde nadat Barbara me de weg gewezen had om God beter te leren kennen.
Van tranen naar lofprijzing
In 2013 begon voor Kim de strijd tegen de kanker. Ze onderging een behandeling, maar vier dagen nadat die afgelopen was, constateerden de artsen dat ze een progressieve longziekte had. Ze gaven haar nog drie tot vijf jaar. Ze was erg verdrietig, en het eerste jaar bad ze geregeld in tranen tot God, terwijl ze haar gevoelens probeerde te verwerken. In 2015 ontmoette ik Kim voor het eerst, en tegen die tijd had ze de situatie aanvaard en liet ze de rest aan God over. Een aanstekelijke vreugde en rust straalden van haar uit. Hoewel ze het soms nog heel moeilijk heeft, verandert God haar hartverscheurende lijden steeds meer in een prachtig getuigenis van hoop en dankbaarheid, waarmee ze vele anderen bemoedigt.
Liefde verandert je
Voordat ik Jezus leerde kennen, was ik zo diep gekwetst dat ik elke diepgaande relatie vermeed. Zo bang was ik om opnieuw gekwetst te worden. Tot mijn huwelijk met Alan bleef mijn moeder mijn beste vriendin. Zeven jaar later stond ik op het punt om te scheiden, toen ik met onze kleuter Xavier bij een kerkdienst naar binnen liep. Ik ging dicht bij de uitgang zitten, bang om wie dan ook te vertrouwen, maar wanhopig op zoek naar hulp.
De noodlottige toestand van rivierkreeften
Toen mijn nicht me vroeg om met haar mee te gaan toen ze op rivierkreeften ging vissen, zei ik enthousiast ‘ja graag’. Met een grijns pakte ik de emmer aan die ze me gaf. ‘Geen deksel?’ vroeg ik.
Dank je dat je er bent
Toen ik in een kankerkliniek voor mijn moeder zorgde, leerde ik Lori kennen. Ook zij was mantelzorger en woonde met haar man Frank in dezelfde gang als wij. Lori en ik deelden veel met elkaar en met haar kon ik kletsen, lachen, huilen en stoom afblazen. We hadden veel steun aan elkaar terwijl we voor onze dierbaren zorgden.
Wat we kunnen doen
Hoewel hij aan bed gebonden was, breide Morrie Boogaart (92 jaar oud) mutsen voor de daklozen in Michigan. In vijftien jaar tijd zou hij ruim 8000 mutsen gebreid hebben. In plaats van bezig te zijn met zijn leeftijd of zijn gebreken, steeg Boogaart boven zichzelf uit en deed hij wat hij kon om anderen te helpen. Zoals hij zei gaf zijn ‘arbeid’ hem een goed gevoel en een doel in zijn leven. Hij zei: ‘Dit blijf ik doen tot ik naar de Heer ga’, wat in februari 2018 het geval was. Hoewel de meeste personen die een muts van hem dragen zijn verhaal niet zullen kennen en niet weten wat hij voor elk hoofddeksel opgaf, is Boogaarts simpele daad van volharding een inspirerend voorbeeld voor mensen over de hele wereld.
Dankbaarheid leren
Alle jaren van vermoeidheid veroorzaakt door de chronische pijn en de frustratie vanwege mijn beperkte mobiliteit werden me eindelijk te veel. In mijn ontevredenheid begon ik dingen te eisen en werd ik ondankbaar. Ik begon te klagen over de tekortschietende zorg van mijn man. Ik maakte me druk over de manier waarop hij het huis schoonmaakte. Hij is de beste kok die ik ken, maar ik mopperde over de maaltijden die altijd maar hetzelfde waren. Toen hij me uiteindelijk vertelde dat mijn al mijn gemopper hem behoorlijk kwetste, nam ik hem dat kwalijk. Hij had geen flauw idee wat ik doormaakte. Ten slotte liet God me zien hoe verkeerd ik bezig was en vroeg ik mijn man en God om vergeving.
Mijn ware gezicht
Jarenlang had ik last van gevoelens van minderwaardigheid en schaamte om mijn niet zo nette verleden. Dit had een negatief effect op praktisch elk aspect van mijn leven. Wat nu als anderen de ware aard van mijn bevlekte imago ontdekten? Hoewel God me hielp om de moed te verzamelen en een vrouw uit de leiding van een christelijke organisatie voor de lunch uit te nodigen, streefde ik ernaar om als een perfect persoontje over te komen. Ik kuiste ons hele huis, bereidde een driegangenmenu voor en trok mijn mooiste jeans en bloes aan.
De juiste manier van bidden
Ik heb altijd veel bewondering voor mensen die trouw gebedsverzoeken uit allerlei bladen knippen en alle dingen waarvoor ze bidden en danken nauwkeurig bijhouden. Het inspireert me als mensen samenkomen om te bidden, of avond na avond bij hun bed neerknielen om hun gebeden te zeggen. Jarenlang heb ik dat ook geprobeerd. Ik streefde naar een volmaakt gebedsleven en deed mijn best om de mooie gebeden en woorden over te nemen, waarin velen zo veel beter zijn dan ik. Zo probeerde ik iets te ontrafelen wat ik als een groot mysterie zag, en verlangde ik er vurig naar om ook ‘de juiste manier van bidden’ te hebben.
Voorbij de sterren
In 2011 vierde de NASA dat de organisatie al dertig jaar aan ruimteonderzoek deed. In die drie decennia hadden spaceshuttles meer dan 355 mensen de ruimte in gebracht, onder andere om het Internationale Ruimtestation ISS te bouwen. Tegenwoordig zijn vijf shuttles buiten bedrijf en heeft de NASA de aandacht verlegd naar verkenning van de diepe ruimte.
