Minister van eenzaamheid
Nadat haar man was overleden, bracht Betsy haar dagen grotendeels door in haar flatje. Ze keek tv en zette thee voor zichzelf. En ze is niet de enige die eenzaam is. Meer dan negen miljoen Britten (15 procent van de bevolking) geven aan dat ze zich vaak of altijd eenzaam voelen. Om uit te zoeken hoe dat komt en wat eraan te doen is, is in Groot-Brittannië zelfs een minister van eenzaamheid aangesteld.
De beste strategie voor het leven
Vanaf de tribune keken we naar de basketbalwedstrijd van onze dochter. Opeens hoorden we hoe de coach één woord riep naar de teamleden die op het veld stonden: ‘Doubles’. Onmiddellijk veranderden de speelsters hun verdedigingsstrategie: waar ze eerst de tegenspeelsters een-op-een bewaakten, vormden twee van hen nu een paar tegen de langste tegenstander. Hun strategie werkte en ze konden voorkomen dat deze de ruimte kreeg om te scoren, waarna ze de bal zelf in handen kregen.
Kom van tranen
In de Amerikaanse stad Boston is er een gedenkplaat die heet ´Crossing the Bowl of Tears´, ´Oversteken van de kom van tranen´. Hiermee worden herdacht de mensen die de oversteek over de Atlantische Oceaan maakten om aan de dood te ontsnappen na de rampzalige hongersnood in Ierland halverwege de negentiende eeuw. Bij die ramp kwam meer dan een miljoen mensen om, en waagde nog eens een miljoen of meer de oversteek over de oceaan, die de dichter John Boyle O’Reilly de poëtische bijnaam de ‘kom van tranen’ gaf. Gedreven door honger en ellende zochten ze wanhopig naar hoop in die donkere jaren.
Iemand die je voorgaat
Aan wie denk je wanneer je het woord ‘mentor’ hoort? Voor mij is dat pastor Rich. Al vroeg zag hij iets in mij, en bleef in me geloven toen ik dat zelf niet kon. Hij was een echt rolmodel als leider die in nederigheid en liefde dient. Als gevolg daarvan mag ik nu ook God dienen door als mentor op te treden voor anderen.
Kom en ontvang!
Ik gluurde over het hek vol wijnranken dat om onze achtertuin heen staat. Aan de andere kant zag ik allerlei mensen die op het pad dat het park achter ons huis omgeeft hardliepen, wandelden, jogden en vooruit schuifelden. Dat deed ik ook toen ik nog de kracht ervoor had, dacht ik. Een golf van ontevredenheid spoelde over me heen.
Klein maar belangrijk
De dag begon heel gewoon, maar eindigde als een nachtmerrie. Esther (niet haar echte naam) werd samen met een paar honderd andere vrouwen van haar kostschool gekidnapt door een militante religieuze groepering. Een maand later werden ze allemaal weer vrijgelaten, behalve Esther. Zij weigerde om Jezus af te zweren. Toen ik met een vriendin het verhaal las over haar en de anderen die om hun geloof vervolgd werden, raakte het ons zeer. We wilden iets doen, maar wat?
Meer dan alleen wachten
De politie gaf een vrouw een forse boete voor roekeloos rijgedrag, toen ze vanaf de weg de stoep op reed en weer terug de straat op, omdat ze niet op een schoolbus wilde wachten die leerlingen uit liet stappen.
Verleg je grenzen
In de zomer van 2017 richtte de orkaan Harvey enorme schade aan in de Amerikaanse staat Texas en andere gebieden rond de Golf van Mexico. Talloze mensen hielpen met voedsel, water, kleding en onderdak voor de direct getroffenen.
Volhardend bidden
Kevin veegde een traantje weg toen hij een stukje papier aan mijn vrouw Cari gaf. Hij wist dat Cari en ik aan het bidden waren voor onze dochter die een beetje afgedwaald was van het geloof. ‘Dit briefje vond ik na mijn moeders overlijden in haar bijbel. Misschien kan dit jullie bemoedigen,’ zei hij. Het briefje begon met de woorden ‘voor mijn zoon Kevin’. Daaronder stond een gebed waarin zijn moeder erom vroeg dat hij zijn geloof terug zou vinden.
Een bijbels recept
Greg en Elizabeth hebben met hun vier schoolgaande kinderen regelmatig een ‘moppenavond’. Elk kind komt met een aantal moppen of grappen die hij door de week heen gelezen of gehoord heeft (of zelf bedenkt), die ze onder het avondeten vertellen. Deze traditie heeft al voor heel wat vrolijke uurtjes gezorgd; ze lachen wat af samen. Greg en Elizabeth merken zelfs dat het lachen gezond voor hun kinderen is, en dat het ook de moeilijke dagen opvrolijkt.
Van zondaars en heiligen
Voordat ze het voorbeeld van Johannes de Doper volgde en in de woestijn ging leven, bracht Maria van Egypte (ong. 344-421 n.Chr.) haar jeugd door met het najagen van illegaal genot en het verleiden van mannen. Op het hoogtepunt van haar verdorven carrière reisde ze naar Jeruzalem om pelgrims te verleiden. Maar in plaats daarvan kreeg ze een diepe ervaring, werd ze overtuigd van haar zonden en leefde daarna een leven van berouw en eenzaamheid in de woestijn. Maria’s radicale verandering vormt een mooie illustratie van de grootsheid van Gods genade en de herstellende kracht van het kruis.
Inzicht in de beproevingen van het leven
Een vriend van mijn vader had de gevreesde diagnose gekregen: kanker. Tijdens de chemokuur die hij onderging, leerde hij Jezus kennen en uiteindelijk nam de kanker af. Anderhalf jaar bleef hij kankervrij, maar daarna kwam de ziekte terug, nu heviger dan eerst. Hij en zijn vrouw zagen de realiteit van de teruggekeerde kanker met de nodige zorgen en vragen onder ogen, maar ook in vertrouwen op de God die hen er ook de eerste keer doorheen gesleept had.
