Blik vanuit de ruimte
‘Mijn kijk op de aarde is enorm veranderd toen ik voor het eerst in de ruimte was,’ vertelt astronaut Charles Frank Bolden Jr. Vanuit de Space Shuttle op ruim 600 kilometer boven de aarde leek alles vredig en mooi. Maar achteraf herinnerde Bolden zich dat hij over het Midden-Oosten vloog en ‘met beide benen weer op de grond landde’ toen hij dacht aan de doorlopende conflicten die daar aan de gang waren. Tijdens een interview met filmproducer Jared Leto sprak Bolden erover als een moment waarop hij de aarde zag en besefte hoe die zou moeten zijn, waarna hij de uitdaging ervoer om zijn uiterste best te doen om de aarde beter te maken.
Hoeveel ben je waard?
Er is een verhaal over een jonge Romeinse edelman die het jaar 75 voor Christus voor losgeld gekidnapt werd. Zijn naam was Gaius Julius Caesar. Zijn kidnappers eisten een enorm bedrag aan losgeld, maar Gaius lachte erom en merkte op dat ze er kennelijk geen idee van hadden wie hij was. Hij stond erop dat ze het bedrag minstens zouden verdubbelen. Hij was er namelijk van overtuigd dat hij veel meer waard was dan wat ze eisten.
Ik ben rijk!
Ik zag laatst een tv-reclame waarin iemand de deur opendoet als er aangebeld wordt, en hij een cheque voor een gigantisch geldbedrag in handen krijgt. Even is de ontvanger stil van verbazing, en dan begint hij op en neer te springen, te dansen en iedereen in zijn omgeving te omhelzen, terwijl hij roept: ‘Ik heb gewonnen! Ik ben rijk! Ik kan het niet geloven! Al mijn problemen zijn opgelost!’ Onverwachte rijkdom kan een heftige emotionele reactie veroorzaken.
Het goede zien
Stel je twee tienermeisjes voor. Het ene is sterk en gezond. Het andere heeft nooit de vrijheid gekend om zich in haar eentje te redden. Zittend in haar rolstoel heeft ze niet alleen met de gebruikelijke emotionele moeiten van het leven te maken, maar ook nog met een stroom aan lichamelijke klachten en pijn.
De Rode Pluim
Een paar jaar geleden kwam ik in een werk uit de derde eeuw na Christus een passage over vistechniek tegen die ik u niet wil onthouden. In zijn in het Grieks geschreven werk Over de aard van de dieren noteerde de Romeinse auteur Aelianus het volgende: ‘Tussen Boroca en Tessalonika loopt een rivier die de Astracus heet, waarin vissen met een gevlekte huid zitten [forellen].’ Vervolgens beschreef hij hoe de plaatselijke bewoners te werk gingen om deze vissen te vangen, namelijk met ‘een strik voor de vissen. Ze bevestigden wat karmozijnrode wol aan een haak, met twee veren eraan. Dan gooiden ze strik, de vis wordt aangetrokken door de kleur en komt naar boven in de hoop op een lekker hapje.’
Unsend
Hebt u wel eens een e-mail verstuurd, waarna u plotseling besefte dat u hem naar de verkeerde persoon gezonden had, of dat hij onnodig kwetsende dingen bevatte? Was er maar een knop waarmee je hem kon terughalen. Tegenwoordig is die er trouwens: de unsend-knop. Verschillende bedrijven bieden de mogelijkheid dat het even duurt voordat een e-mail je computer verlaat, en tot dat zover is kun je hem terughalen. Maar daarna is hij weg en lijkt hij op een gesproken woord dat nooit meer terug te draaien is. Zo’n ‘terughaalknop’ is dan ook niet echt een oplossing. Veel belangrijker is het om goed te letten op wat je zegt en schrijft.
De beste deal ooit
Wanneer is het genoeg? Die eenvoudige vraag zou je kunnen stellen op een dag waarop ontelbare mensen in de rijke landen steeds meer tijd aan shoppen besteden. Denk bijvoorbeeld aan Zwarte Vrijdag, de dag na de Amerikaanse feestdag van Thanksgiving. Dan gaan vele winkels vroeg open en houden ze uitverkoop. En dat idee is vanuit de VS ook naar andere landen verspreid. Een deel van het winkelende publiek van die dag heeft een beperkt budget en probeert iets aan te schaffen dat ze zich anders moeilijk kunnen veroorloven. Maar het trieste is dat veel anderen door hebzucht gedreven worden en dat zelfs vechtpartijen om de beste koopjes geen onbekend verschijnsel zijn.
Een dank-spel
Ieder jaar in de herfst hebben we op de campus van de universiteit waaraan ik werk een chic Thanksgiving-feestmaal. De studenten vinden het geweldig. Vorig jaar speelde een groepje studenten aan hun tafel een spelletje. Om beurten moesten ze allemaal (binnen drie seconden) iets noemen waarvoor ze dankbaar waren. Daarbij mochten ze niets roepen dat al door een ander genoemd was. Wie aarzelde was af.
Roem en nederigheid
Veel mensen zijn geobsedeerd door roem en beroemdheid. Het kan zijn dat ze niets liever willen dan zelf beroemd zijn, of dat ze altijd bezig zijn met het volgen van het leven van beroemde mensen. Internationale muziekof filmtournees. Verschijnen in talk-shows. Miljoenen volgers op Twitter.
Verlangen naar huis
Mijn vrouw kwam de kamer binnen en trof mij aan met mijn hoofd in de kast van opa’s oude staande klok. ‘Wat ben je aan het doen?’ vroeg ze. ‘Deze klok ruikt precies naar het huis van mijn ouders,’ antwoordde ik wat schaapachtig, terwijl ik het deurtje weer dichtdeed. ‘Je zou kunnen zeggen dat ik heel eventjes weer thuis was.’
En hoe zit het met jou?
Emily luisterde toe hoe een groep vrienden over de gebruiken rond Thanksgiving in hun gezinnen praatten. ‘We lopen samen door de kamer, en iedereen vertelt over iets waar hij of zijn dankbaar om is,’ vertelde Gary.
Geloof dat zich opoffert
Het is zondagmiddag en ik zit in onze achtertuin. Iets verderop staat de kerk waar mijn man predikant van is. Flarden van lofliederen en gezangen in het Farsi komen mijn kant op. In onze Londense kerk komt een levendige Iraanse gemeente samen, en we voelen ons klein worden als we zien hoe toegewijd aan Christus zij zijn, wanneer ze ons hun verhalen van vervolging toevertrouwen, zoals dat van de broer van hun voorganger die om zijn geloof de marteldood gestorven is. Dit zijn trouwe gelovigen die in de voetstappen van de eerste christelijke martelaar, Stefanus, gaan.
