De Vader weet het
Ik was pas vier jaar oud en lag samen met mijn vader op een matje op de vloer. Het was een stikhete zomernacht. (Mijn moeder had pas een baby gekregen en lag op dat moment in haar eigen kamer.) Dit was in Noord-Ghana, waar er een doorgaans droog klimaat is. Het zweet stond overal op mijn lichaam en door de hitte was mijn keel kurkdroog. Ik had zoveel dorst dat ik mijn vader wakker schudde. Midden in die hete, droge nacht stond hij op en schonk wat water uit een kan in een glas voor me. Net als die nacht heeft hij me mijn hele leven lang het goede voorbeeld als zorgende vader gegeven. Hij gaf me wat ik nodig had.
Als je er niets van begrijpt
Hoewel ik voor mijn dagelijkse werk behoorlijk afhankelijk ben van de moderne technologie, snap ik er niet veel van hoe deze werkt. Ik zet de computer aan, open een document en schrijf verder waar ik gebleven was. Maar het feit dat ik er weinig of niets van begrijp hoe microchips, hard-drives, wifi-verbindingen en full colour schermen werken, vormt voor mij geen enkele belemmering om van de technologie te profiteren.
Je denken laten vormen
Toen Marshall McLuhan in 1964 de uitdrukking ‘het medium is de boodschap’ de wereld instuurde, waren personal computers nog onbekend, mobiele telefoons science fiction en bestond het internet nog niet. Vandaag de dag zien we hoeveel inzicht hij tentoonspreidde toen hij voorzag hoe ons denken door deze digitale tijd beïnvloed wordt. In zijn boek Het ondiepe: hoe onze hersenen omgaan met het internet schrijft Nicholas Carr: ‘[De media] bepalen wat we denken, maar ze hebben ook invloed op de vorming van ons denkproces. Wat het internet doet, zo lijkt het, is dat het mijn vermogen om me te concentreren en te overdenken afslijt. Of ik nu online ben of niet, mijn verstand verwacht nu om informatie op te nemen zoals het internet die verspreidt: in een razendsnel bewegende stroom van deeltjes.’
Uit de brandende zon
In Groot-Brittannië waar ik woon hoef je er niet vaak bang voor te zijn dat je zult verbranden in de zon. Vaak gaat hij schuil achter een flink wolkendek. Maar laatst was ik een tijdje in Spanje, en al snel besefte ik dat ik met mijn bleke huid maar beter niet langer dan een paar minuten achter elkaar in de zon kon lopen. Veel beter om onder een parasol te zitten.
Wie gaat het hun vertellen?
De Tweede Wereldoorlog was afgelopen. Het was vrede. Maar de jonge luitenant Hiroo Onoda van het Japanse keizerlijke leger, die op een eiland van de Filippijnen gelegerd was, wist niet dat de oorlog voorbij was. Men probeerde hem op te sporen. Pamfletten werd uitgestrooid boven de plek waar hij moest zijn om hem te vertellen dat het vrede was. Maar het laatste bevel dat hij in 1945 gekregen had was om daar te blijven en door te vechten, en daarom dacht Onoda dat al die pogingen om hem op andere gedachten te brengen vijandelijke propaganda waren. Pas in maart 1974 gaf hij zich over, bijna dertig jaar nadat de oorlog was afgelopen, en slechts nadat zijn vroegere officier van Japan naar de Filippijnen was gekomen, zijn oorspronkelijke bevel had ingetrokken en Onoda officieel van zijn taak ontslagen had. Eindelijk was Onoda ervan overtuigd dat de oorlog afgelopen was.
Omdat ik van hem houd
De dag voordat mijn man van een zakenreis zou thuiskomen zie onze zoon: ‘Mam, ik wil dat papa thuiskomt!’ Ik vroeg waarom hij dat zo graag wilde, en verwachtte dat hij iets zou zeggen over de cadeautjes die zijn pappie vaak meebracht, of over het samen voetballen dat hij miste. Maar met een serieuze blik zei hij ietwat plechtig: ‘Ik wil dat hij thuiskomt omdat ik van hem houd!’
Voor wie kom je op?
Toen de grammaticaleraar Kathleen naar voren riep om een zin te ontleden, raakte ze in paniek. Ze had nog niet eerder grammaticaonderwijs gekregen en wist niet wat ze moest doen. De hele klas lachte haar uit.
Rug recht, kin omhoog
Emile was een dakloze man die een heel jaar lang stoeptegels had bestudeerd terwijl hij dag aan dag door de stad sjokte. Hij schaamde zich ervoor om anderen in de ogen te kijken, want je wist nooit wie je zou kunnen herkennen. Hij had namelijk niet altijd op straat geleefd. Bovendien keek hij voortdurend uit naar muntjes of half gerookte peuken die op straat konden liggen. Zijn neerwaartse blik werd zo’n gewoonte dat zijn ruggengraat in een gebogen positie vastgroeide en hij er steeds meer moeite mee had om überhaupt rechtop te gaan staan.
Onze grote Broer waakt over ons
Waar de sporters die aan de Olympische Spelen van 2016 deelnemen ook heengaan in Rio de Janeiro, overal kunnen ze Jezus zien. Hoog boven deze Braziliaanse stad, op een berg van ruim 700 meter hoog genaamd de Corcovado, staat een meer dan 30 meter hoog beeld dat de Cristo Redentor (Christus de Verlosser) genoemd wordt. Met zijn wijd gespreide armen is deze enorme figuur dag en nacht zichtbaar vanaf vrijwel elke plek in de zich naar alle kanten uitspreidende miljoenenstad.
Niet volmaakt
In zijn boek Jumping through fires vertelt de in Iran geboren David Nasser over de geestelijke reis die hij gemaakt heeft. Voordat hij een relatie met Jezus had, was er al een groep christelijke tieners die hem in hun vriendenkring opnam. Hoewel deze christelijke vrienden doorgaans gul, hartelijk en niet oordelend waren, maakte David eens mee dat een van hen tegen zijn vriendin loog. Later voelde hij zich hierover schuldig. Hij biechtte het op en vroeg haar om vergeving. Toen David hierover nadacht, merkte hij dat deze gebeurtenis hem dichter naar zijn christelijke vrienden had toegetrokken. Hij besefte dat ook voor hen, net als voor hem, genade onmisbaar was.
Meer dan je kunt bedenken
Wat is de top vijf van het beste speelgoed aller tijden? Er was een schrijver die met het volgende lijstje kwam: een stok, een doos, touw, een kartonnen buis en aarde (column van GeekDad op wired.com). Allemaal dingen die gemakkelijk te krijgen zijn, waar je van alles mee kunt, die geschikt zijn voor alle leeftijden en in elk budget passen. Batterijen zijn niet nodig, alleen wat fantasie.
Geef nooit op
Joop Zoetemelk staat bekend als de meest succesvolle wielrijder van Nederland. Dat is met name omdat hij nooit opgaf. Zestien keer begon hij aan de Tour de France; zestien keer finishte hij. Vijf maal werd hij tweede, tot hij de Tour in 1980 won. Hij wist van volhouden!
