Categorie  |  Ons Dagelijks Brood

Onverwacht

Mijn vrouw en ik reden midden in de zomerhitte dwars door de zuidelijke staten van Amerika heen, toen we stopten om een ijsje te eten. Aan de muur achter de toonbank hing een bordje waarop stond: ‘Absoluut geen snowmobiles toegestaan.’ Op die plek was dit zo onverwacht, dat de humor uitstekend werkte.

Van rouwen naar dansen

‘We gaan je functie opheffen.’ Zo’n tien jaar geleden waren dat de woorden waarmee het bedrijf waarvoor ik werkte mij tot mijn ontzetting aan de kant schoof. Ik was er kapot van, deels omdat mijn taak als redacteur een belangrijk deel van mijn identiteit vormde. Onlangs ging er eenzelfde verdrietig gevoel door me heen toen bleek dat mijn freelance baan af zou lopen. Ditmaal greep het evenwel minder diep in, omdat ik door de jaren heen Gods trouw ervaren heb en meegemaakt heb hoe Hij mijn rouwbeklag in vreugde kan doen veranderen.

Is er iets dat ik moet weten?

Tijdens een concert beantwoordde singer-songwriter David Wilcox iemand uit het publiek, die wilde weten hoe hij zijn liedjes schrijft. Hij vertelde dat het schrijfproces voor hem drie elementen bevatte: een rustige ruimte, een leeg vel papier en de vraag ‘Is er iets dat ik moet weten?’ Dat leek me nu eens een prima aanpak voor een volgeling van Jezus, die aan het begin van elke dag zoekt naar wat Gods wil voor die dag is.

Niet de gemakkelijkste weg

De weg die we in ons leven gaan is vaak moeilijk. Dus als je verwacht dat God je altijd een gemakkelijke weg te gaan geeft, kun je zomaar in de verleiding komen om Hem de rug toe te keren wanneer het terrein moeilijker begaanbaar wordt.

Een goede les

Mary had haar man verloren en begon flink met haar gezondheid te tobben toen haar dochter haar uitnodigde om in het nieuwe ‘aanleunwoninkje’ te komen wonen, dat ze pas aan haar eigen huis had laten aanbouwen. Hoewel ze haar vrienden en overige familieleden moest achterlaten, was Mary er toch blij mee dat God zo goed voor haar zorgde.

De taal van de liefde

Toen mijn grootmoeder als zendeling naar Mexico ging, kostte het haar veel moeite om Spaans te leren. Op een dag gingze naar de markt. Ze liet haar boodschappenlijstje aan het meisje zien dat haar hielp. ‘Het staat er in twee talen op’,’ zei ze (lenguas, tongen). Maar wat ze bedoelde was dat het in twee idiomas opgeschreven was. De slager hoorde wat ze gezegd had en nam aan dat ze twee koeientongen wilde kopen. Mijn grootmoeder kreeg het pas door toen ze weer thuis was. Ze had nog nooit eerder koeientong klaargemaakt!

Alles wat we nodig hebben en nog veel meer

Toen G.K. Chesterton is op het Engelse platteland op een veld zat en plotseling opstond, barstte hij in lachen uit. Dit gebeurde zo plotseling en klonk zo luid dat de koeien hun ogen niet van hem af konden houden.

Onze voornaamste taak

Toen een Britse geleerde de wereldgodsdiensten opriep om samen te werken aan wereldwijde eenheid, klonk overal op de wereld applaus. Ze wees erop dat de grote religies allemaal het geloof in de Gouden Regel gemeenschappelijk hadden, en stelde: ‘Onze voornaamste taak in deze tijd is om een wereldwijde maatschappij op te bouwen waarin mensen van alle overtuigingen in vrede en harmonie kunnen samenleven.’

Belangrijke reminders

Antropoloog Anthony Graesch meent dat de buitenkant van een koelkast duidelijk laat zien wat voor mensen belangrijk is. Bij een onderzoek onder diverse gezinnen merkten Graesch en zijn collega’s op dat een gezin gemiddeld 52 dingen aan de koelkast had hangen, van lesroosters en gezinsfoto’s tot kindertekeningen en magneten. Volgens Graesch is de koelkast een ‘schatkamer van gezinsherinneringen’.

Versterk je hart

De sportschool waar ik jarenlang naar toe ging om mijn oefeningen te doen sloot afgelopen maand de deuren, zodat ik een nieuwe moest zoeken. De oude plek was een warme vriendelijke ruimte waar veel mensen kwamen die onder het sporten graag een praatje maakten. Het ging er vrij relaxed aan toe. Mijn nieuwe sportschool is een veel serieuzere aangelegenheid, vol mannen en vrouwen die er vooral op uit zijn om hun lichaam sterker te maken. Ik zie hoe ze zweten en hun best doen. Hun lichaam ziet er sterk uit, maar soms vraag ik me af of hun hart ook door genade gesterkt wordt.

Samen staan we sterk

Haar dertig klasgenoten en al hun ouders keken toe hoe Mi’Asya zenuwachtige het podium beklom om tijdens de diploma-uitreiking een toespraak te houden. Nadat de directeur de microfoon aan haar lengte had aangepast, draaide Mi’Asya zich met de rug naar het ding en het publiek toe. Vanuit het publiek klonken aanmoedigende woorden: ‘Kom op, meisje, je kunt het wel.’ Maar ze gaf geen krimp. Toen liep een klasgenootje naar voren om naast haar te gaan staan. Met haar vriendin aan haar ene en de directeur aan haar andere zijde lazen ze met hun drieën de toespraak voor. Wat een mooi voorbeeld van hoe je iemand steunt!

Bid mee

Bij ons in Ghana is er een vrouwengroep die maandelijks een gebedsbijeenkomst houdt voor ons land en andere landen in Afrika. Toen hun eens gevraagd werd waarom ze zo onophoudelijk voor de volken bidden, merkte hun leider, Gifty Dadzie, op: ‘Kijk om je heen, luister en kijk naar het nieuws. Onze volken lijden: oorlogen, rampen, ziekten en geweld dreigen Gods liefde voor de mens en zijn zegen over ons te overschaduwen. Wij geloven dat God in nationale aangelegenheden kan ingrijpen, daarom loven we Hem om zijn zegeningen en smeken we om zijn tussenkomst.’

We gebruiken cookies voor een betere brows-ervaring. Door deze website te blijven gebruiken stemt u hiermee in. Hier vind u meer informatie over ons gebruik van cookies en hoe u ze kunt uitschakelen.