Hartreparatie
Niet zo lang gelden ging ik naar een naai-atelier om wat kleding te laten verstellen. Toen ik er naar binnen stapte werd ik bemoedigd door wat ik aan de muur zag hangen. Op een van de bordjes stond: ‘Wij kunnen uw kleding repareren, maar God is de enige die uw hart kan repareren.’ Vlak daarnaast hing een schilderij waarop Maria van Magdala in vrees en beven huilde terwijl de verrezen Christus zich aan haar openbaarde. Op weer een ander bordje las ik: ‘Gebed nodig? Wij willen met u bidden.’
Deze gave
Een jaar of wat geleden schreef ik een essay over mijn verzameling wandelstokken. Daarbij kwam ook de gedachte in me op dat ik misschien eens promotie zou maken en een looprek nodig zou kunnen hebben. En nu is die tijd inderdaad gekomen. Vanwege een combinatie van problemen aan mijn rug en mijn zenuwen beweeg ik mij tegenwoordig voort met een driewielige rollator. Echt wandelen gaat niet meer, ook kan ik niet meer vissen. Veel dingen die ik heel mijn leven lang graag deed, kunnen nu niet meer.
Kiezen voor de verandering
Mijn zoon had een robot gekocht en had er veel pret mee om hem allerlei opdrachtjes in te programmeren en te laten uitvoeren. Hij kon hem vooruit laten bewegen, laten stoppen en weer terug laten lopen. De robot maakte biep-geluiden en kon zelfs geluiden opnemen en weer afdraaien. Het ding deed precies wat mijn zoon hem opdroeg. Maar ook niet meer dan dat. Spontaan lachen of zelf een richting kiezen was er niet bij. Hij had geen enkele keuzevrijheid.
Ik sta naast je
Toen ik als stagiair voor een christelijk tijdschrift werkte, schreef ik een verhaal over iemand die christen geworden was. Het was een echte ommezwaai toen hij afscheid nam van zijn vroegere leven en zich aan zijn nieuwe Heer wijdde: Jezus. Een paar dagen na het verschijnen van het bewuste nummer werd ik door een anonieme beller bedreigd: ‘Voorzichtig, Darmani. We houden je in de gaten! Je leven loopt gevaar in dit land als je zulke verhalen schrijft.’
Mijn broeders en zusters
Een jaar of wat geleden raakte de economie in Californië in een crisis. Dominee Bob Johnson zag niet alleen de problemen, maar ook de kansen van die situatie. Hij plande een ontmoeting met de burgemeester van zijn woonplaats en vroeg hem: ‘Wat kan onze kerk doen om jullie te helpen?’ De burgemeester was erg verbaasd. Meestal komen de mensen naar hem toe als ze hulp nodig hebben. En hier was een voorganger die hem de diensten van een hele kerkgemeenschap aanbood.
Liefde die het nooit af laat weten
Laatst zat ik in een vliegtuig dat een wat ruwe landing maakte. Nog op de landingsbaan werden we behoorlijk heen en weer geschud. Sommige passagiers waren zichtbaar nerveus, maar de spanning brak toen twee kleine meisjes die op de rij achter mij zaten juichten: ‘Joepie, nog een keer!’
De reis
Ik ben opgegroeid in de opstandige jaren zestig en heb toen een tijd de religie de rug toegekeerd. Heel mijn leven was ik al naar de kerk gegaan, maar ik kwam pas tot geloof toen ik begin twintig was en een afschuwelijk ongeluk meemaakte. Sindsdien vertel ik iedereen die het horen wil over Jezus’ liefde voor ons. En dat is een hele reis geweest.
De schoonheid van de natuur
Het boek Desert Solitaire van Edward Abbey is het verhaal van de zomers die hij als parkwachter doorbracht in het Arches National Park in Utah. Alleen om Abbeys klare taal en levendige beschrijvingen van dit deel van de Verenigde Staten is het boek al de moeite van het lezen waard.
Met een oprecht hart
In veel culturen is het een geaccepteerd gebruik om op persoonlijk verdriet of een grote nationale ramp te reageren met luid geween, gejammer en het scheuren van kleren. Ook voor het oudtestamentische volk van Israël was een soortgelijke uitwendige uitdrukking van diepe rouw en berouw gebruikelijk, als het erover treurde dat het zich van de Heer had afgewend.
Moet het echt?
Joy begon het kinderprogramma met gebed, en zong daarna met de kinderen een liedje. Emmanuel van zes zat te draaien in zijn stoel toen ze weer bad, nadat ze Aäron, de meester, had voorgesteld. Vervolgens begon en eindigde Aäron zijn praatje met gebed. Emmanuel klaagde: ‘Dat is vier keer bidden! Zo lang kan ik niet stilzitten!’
Goed bezig, houden zo
Mijn zoon houd veel van lezen. Als hij meer boeken leest dan de school van hem vraagt, krijgt hij een extra certificaat. Die kleine stimulans moedigt hem aan om te blijven lezen.
Supporter voor het leven
Cade Pope, een twaalfjarig Amerikaans jongetje, stuurde een handgeschreven brief naar alle managers van de teams die aan de National Football League (NFL) deelnamen, 32 in totaal. Hij schreef: ‘In ons gezin zijn wel allemaal gek op [American] football. We fantaseren ons eigen football en kijken elk weekend naar de wedstrijden [. . .]. Ik ben er klaar voor om een NFL-team uit te kiezen waarvoor ik heel mijn leven wil blijven juichen!’
