Vluchten hoeft niet meer
Op 18 juli 1983 verdween een kapitein van de Amerikaanse luchtmacht spoorloos uit Albuquerque in de staat New Mexico. Vijfendertig jaar later vonden de autoriteiten hem in Californië. Volgens The New York Times was de man indertijd ‘gedeprimeerd door zijn baan’ en was hij gewoon met de noorderzon vertrokken.
Soeverein ingrijpen
Barbara groeide in de jaren zestig op onder de zorg van de Britse overheid. Op de dag waarop ze zestien werd, werd ze echter met haar pasgeboren zoontje Simon op straat gezet. De staat was niet langer verplicht om voor haar te zorgen, nu ze die leeftijd bereikt had. Barbara schreef een brief aan koningin Elisabeth waarin ze haar om hulp vroeg, en ze kreeg nog antwoord ook! De koningin had medelijden met Barbara en regelde dat ze een huis toegewezen kreeg.
God torent boven alles uit
Giles Kelmanson, een Zuid-Afrikaanse parkwachter, vertelde eens over een bijzondere gebeurtenis die hij had waargenomen: twee honingdassen die in een felle strijd gewikkeld waren met een zestal leeuwen. Ze waren in de minderheid, maar de honingdassen weigerden op te geven tegenover de felle roofdieren die tien keer zo groot waren als zijzelf. De leeuwen dachten dat ze een gemakkelijke prooi hadden gevonden, maar uit de video-opnames bleek dat de brutale dassen ongeschonden uit het gevecht wegliepen.
Per direct
Toen mijn oudste zus in februari 2017 een biopsie onderging en ze aan kanker bleek te lijden, zei ik tegen een paar vrienden van me: ‘Ik wil zo veel mogelijk tijd met Carolyn doorbrengen nu het nog kan. En dat per direct.’ Sommigen reageerden met de opmerking dat het mijn gevoel was dat dit zei, en dat ik overreageerde. Maar binnen tien maanden was ze er niet meer. En ik had haar inderdaad vaak opgezocht, maar als je van iemand houdt, dan is er nooit tijd genoeg en kun je nooit te veel bij iemand zijn.
Doen wat je zegt
Predikant en schrijver Eugene Peterson kreeg eens de kans om aanwezig te zijn bij een lezing van de Zwitserse arts en gerespecteerde pastoraal counselor Paul Tournier. Peterson had veel van Tournier gelezen en bewonderde hem om zijn aanpak van genezing. De lezing maakte een diepe indruk op hem. Tijdens het luisteren voelde hij dat Tournier zelf in zijn leven in praktijk in wat hij zei. Woorden en daden waren bij hem duidelijk één geheel. Peterson omschreef dit met het begrip congruentie. ‘Dat begrip verwoordt het best wat ik bij Tournier zag’ zei hij.
Elk verhaal spreekt van Hem
Ik pakte de fantastisch geïllustreerde kinderbijbel en begon met voorlezen. Mijn kleinzoon luisterde geboeid toen het verhaal van Gods liefde en zorg zich in prachtig proza ontvouwde. Met een vinger tussen de bladzijden waar we gebleven waren, draaide ik het boek om en las de titel nog eens: Het bijbelse verhaal van Jezus: Elk verhaal fluistert zijn naam.
Eerlijk voor God
Onze kleinzoon van drie was de dag niet goed begonnen. Hij kon zijn lievelingsshirt niet vinden. De schoenen die hij wilde aandoen waren te warm. Hij mopperde en deed boos tegen zijn oma. Daarna ging hij zitten huilen.
Vrede vinden
‘Wat vind je van vrede?’, vroeg mijn vriend terwijl we samen aan de lunch zaten. Ik begreep niet precies wat hij met die vraag bedoelde. ‘Hoezo, vrede?’ ‘Nou,’ antwoordde hij, ‘tijdens de dienst zat je voortdurend met je voet te wiebelen, en daardoor vroeg ik me af of iets je dwarszit. Denk je wel aan de vrede die God geeft aan ieder die Hem liefheeft?’
Heb je nú honger?
Thomas wist wat hem te doen stond. Hij was ter wereld gekomen in een arm gezin in India en daarna door een Amerikaans echtpaar geadopteerd. Toen hij als jong volwassene naar zijn geboorteland reisde, zag hij met eigen ogen hoe moeilijk de kinderen in de plaats waar hij geboren was het hadden. Hij besloot dat hij iets voor hen moest doen. Hij maakte plannen om naar de VS terug te gaan, zijn opleiding af te ronden, veel geld te sparen en daarna naar India terug te komen.
Door een nieuwe lens
‘Het moet geweldig zijn om naar een boom te kijken en de blaadjes te zien, in plaats van een grote groene vlek!’ zie mijn vader. Ik had het niet beter kunnen verwoorden. Op dat moment was ik achttien, en ik was niet bepaald blij dat ik een bril moest, maar daardoor werd wel alles anders wat ik zag. Alles wat eerst een vlek was, werd opeens schitterend mooi!
Als de haaien niet willen bijten
Onze kinderen vonden het geweldig, maar ik wist het niet zo. Tijdens de vakantie bezochten we een aquarium waar je kleine haaien die in een speciale bak zaten kon aaien. Toen ik aan een verzorgster vroeg of ze ooit naar vingers hapten, legde ze uit dat de haaien net gevoerd waren, waarna ze zelfs nog wat extra gekregen hadden. Ze zouden niet bijten omdat ze geen honger hadden.
Goddelijke omwegen
Het kan moeilijk zijn om ‘nee’ of ‘nu niet’ te horen. Dat geldt vooral wanneer je het gevoel hebt dat God een deur voor je opent om anderen te dienen. Toen ik net predikant was, kwamen er twee mogelijkheden op mijn weg waarvan ik dacht dat ze gezien mijn gaven en vaardigheden pasten bij de wat de kerken nodig hadden. Beide deuren werden echter weer gesloten. Na deze twee teleurstellingen kwam er een andere functie in zicht, en ik was de uitverkorene. Zo begon een periode van dertien jaar in een pastorale functie waarin ik veel kon betekenen.
