Gods pensioenplan
Archeoloog Warwick Rodwell was zich aan het klaarmaken om met pensioen te gaan, toen hij een bijzondere ontdekking deed in de kathedraal van Lichfield in Engeland. Toen de bouwlieden een deel van de vloer van de kerk uitgroeven om plaats te maken voor een intrekbare basis, vonden ze een beeld van de aartsengel Gabriël waarvan men aannam dat het 1200 jaar oud was. Rodwell stelde zijn pensioen uit. Een opwindende en drukke nieuwe periode begon voor hem.
Genieten van schoonheid
Mijn oog viel meteen op het schilderij, zo sprong het in het oog. Het hing aan de muur in een lange gang in een groot ziekenhuis. In diepe pastelkleuren vertoonde het leden van de Navajo-stam die zo levensecht leken dat ik er wel stil voor moest staan. ‘Kijk nou toch eens,’ zei ik tegen mijn man Dan.
Wat God ziet
Vroeg in de ochtend loop ik altijd rustig langs een raam in onze woonkamer, dat uitkijkt op een stuk wildernis achter ons huis. Vaak zie ik een havik of uil die vanuit een boom de omgeving in de gaten houdt. Op een ochtend zag ik tot mijn verbazing hoog in een boom een zeearend zitten, die het hele terrein overzag alsof het van hem was. Waarschijnlijk zocht hij of hij ergens zijn ‘ontbijt’ zag. Met een koninklijke blik keek hij over de hele omgeving uit.
Niet zoals gisteren
Toen onze kleinzoon Jay nog klein was, kreeg hij van zijn ouders een nieuw T-shirt voor zijn verjaardag. Hij trok het meteen aan en liep er de hele dag trots in rond.
Het geringste dienen
Op de video was een man te zien die tijdens een uit de hand gelopen bermbrand naast een drukke snelweg knielde. Hij klapte in zijn handen en smeekte iets om naar hem toe te komen. Wat was het? Een hond? Na een paar seconden hupte een klein konijntje het beeld in. De man raapte het doodsbange beestje op en bracht hem snel in veiligheid.
Het licht zien
In Los Angeles liep een man op straat die worstelde met zijn verslavingen. Hij stapte naar binnen bij de organisatie The Midnight Mission en vroeg om hulp. Zo begon Brians lange weg naar herstel.
Tweede adem
Toen ik vierenvijftig was, deed ik mee aan de marathon van Milwaukee. Daarbij stelde ik mezelf twee doelen: de eindstreep halen, en dat in minder dan vijf uur. Ik zou een fantastische tijd hebben neergezet, als de laatste twintig kilometer even vlot waren gegaan als de eerste. Maar het was een gruwelijke wedstrijd en de ‘tweede adem’ waarop ik gehoopt had was ver te zoeken. Toen ik over de finish ging, was mijn vaste tred veranderd in een pijnlijk gestrompel.
Schoongewassen
Ik kon het niet geloven. Een blauwe gel-pen had zich tussen mijn witte handdoeken verstopt en de wasmachine overleefd, maar ontplofte in de droger. Alles zat onder de lelijke blauwe vlekken. Mijn witte handdoeken waren volledig verkleurd. Zelfs met een vrachtwagen vol bleekmiddel zouden de donkere vlekken niet meer verdwijnen.
Wie is dat?
Lucas 15:11-32
Het gescheurde voorhangsel
Het was een donkere, sombere dag in Jeruzalem. Op een heuvel net buiten de stadsmuur hing een Man in oneer en pijn aan een ruw houten kruis. De man had drie jaar lang menigten getrokken, en had een schare volgelingen opgebouwd. Klagers weenden en schreeuwden hun verdriet uit. Het licht van de zon straalde niet langer in de middaglucht. Het intense lijden van de Man aan het kruis eindigde toen Hij met luide stem uitriep: ‘Het is volbracht’ (Jat. 27:50; Joh. 19:30).
Op het moment
De deur van de ambulance werd gesloten en ik lag erin. Buiten stond mijn zoon te bellen met mijn vrouw. Vanuit de dichte mist riep ik hem. Zoals hij zich dat moment herinnert, zei ik heel traag: ‘Zeg tegen je moeder dat ik heel veel van haar houdt.’
Bloeien als een bloem
Ons jongste kleinkind, een jongen, is nog maar twee maanden oud. Toch neem ik kleine veranderingen waar, iedere keer dat ik hem zie. Toen ik laatst geluidjes naar hem maakte, keek hij me aan en lachte! Opeens moest ik huilen. Misschien was dat de vreugde, vermengd met de herinneringen aan de eerste lachjes van onze eigen kinderen. Dat was zo lang geleden, terwijl het soms lijkt of het pas gisteren was. Sommige momenten die we doormaken zijn niet te verklaren.
