Leve de creatitiviteit!
Een zeldzame kwal walste met de stroom mee op ruim twaalfhonderd meter diepte in de oceaan bij Baja , voor de Californische kust. Zijn lichaam straalde prachtig helder tegen het donkere water in allerlei fluorescerende tinten blauw, paars en roze. Elegante tentakels trokken zich zwevend in en strekten zich weer uit bij elke klop van de bel-vormige kap. Terwijl ik zo op National Geographics keek naar de schitterende opnames van de kwalachtige Halitrephes maasi, dacht ik erover na dat God ervoor gekozen had om ook dit prachtige, gelatine-achtige wezen te scheppen. Net zoals Hij ook de andere tweeduizend kwalsoorten gemaakt had die de wetenschappers per oktober 2017 geïdentificeerd hadden.
Tekenen van vriendschap
Toen ik in opgroeide in Ghana, vond ik het als kleine jongen geweldig om mijn vaders hand vast te houden, en samen met hem op drukke plekken rond te lopen. Hij was zowel mijn vader als mijn vriend, want in mijn cultuur is het vasthouden van elkaars hand een teken van echte vriendschap. Als we zo samen liepen, praatten we over allerlei onderwerpen met elkaar. Als ik me wel eens eenzaam voelde, troostte mijn vader me, alleen al door er gewoon te zijn. Ik was zeer gehecht aan zijn aanwezigheid.
De hoop hersteld
Gaat de zon op in het oosten? Is de lucht blauw? Is de zee zout? Is het atoomgewicht van kobalt 58,9? Nou ja, dat laatste weet je misschien alleen als je een natuurkunde-freak bent of van zinloze weetjes houdt. Maar op de andere vragen is het antwoord direct duidelijk: ja. In feite wordt er bij dit soort vragen vaak een beetje sarcasme doorheen gemixt.
Bent U daar?
Toen zijn vrouw dodelijk ziek bleek te zijn, wenste Michael dat ze de vrede en rust zou leren kennen die hijzelf in zijn relatie met God gevonden had in zijn relatie met God. Hij had zijn geloof met haar gedeeld, maar ze had er geen belangstelling voor. Op een dag was hij in een boekwinkel, waar zijn oog viel op een boek met de titel: God bent U daar? Hij wist niet goed hoe zijn vrouw op het boek zou reageren, en bleef een tijd weifelend heen en weer lopen voordat hij het uiteindelijk kocht. Tot zijn verrassing nam ze het aan.
Verteerd worden
In zijn boek The Call beschrijft Os Guinness een moment waarop Winston Churchill met vrienden in Zuid-Frankrijk vakantie hield. Op een koude avond zat hij bij een haardvuur om zich te warmen. Terwijl hij naar de vlammen staarde, zag de vroegere premier houtblokken die ‘kraakten, sisten en spuugden terwijl ze brandden. Opeens gromde hij met zijn bekende stem: “Ik weet waarom houtblokken spugen. Ik weet wat het is om verteerd te worden”’.
Een tevreden hart
Vijfenveertig jaar duurde de professionele sportcarrière van Jerry Kramer, maar nooit kreeg hij een plek in de ‘hall of fame’ van zijn sport, de hoogste erkenning die een sporter kan krijgen. Hij kreeg allerlei andere prijzen en eerbetuigingen, maar niet deze. Hoewel hij al tien keer op de nominatie ervoor had gestaan, was die eer hem nooit toegekend. Kramer onderging het rustig, al was zijn hoop al zo vaak de grond in geboord. Hij zei: ‘Ik had het gevoel dat ik in mijn leven al honderd cadeaus gekregen had [van de National Football League], en het zou nogal dwaas zijn om me druk te maken of boos te worden over één dat ik niet kreeg.’
Door het dal
Hae Woo (niet haar echte naam) werd gevangengezet in een Noord-Koreaans werkkamp omdat ze de grens met China overgestoken was. De dagen en nachten waren een marteling, vertelde ze: wrede bewakers, zware arbeid waarvan ze rugpijn kreeg en veel te weinig slaap op een ijskoude vloer vol ratten en luizen. Maar God hielp haar elke dag weer, onder andere ook door haar te laten zien met welke andere gevangenen ze vriendschap kon sluiten om van haar geloof te getuigen.
Goed nieuws te delen
‘Hoe heet je?’, vroeg Arman, een student uit Iran. Ik vertelde hem dat ik Estera heette, en zijn gezicht klaarde helemaal toen hij uitriep: ‘In het Farsi hebben we een naam die bijna hetzelfde is, Setare!’ Door deze kleine link ontspon zich een bijzonder gesprek. Ik vertelde dat ik naar een figuur uit de Bijbel genoemd was, Ester. Ze was een Joodse koningin in Perzië, het huidige Iran. Ik vertelde over haar, en kon er de blijde boodschap van Jezus aan vastknopen. Als gevolg van ons gesprek, kwam Arman vanaf toen naar onze wekelijkse bijbelstudie om meer over Jezus te leren.
Onverwachtse winnaars
Het meest waanzinnige, betoverende moment van de Winterspelen van 2018 was misschien wel dat waarop de Tsjechische wereldkampioene snowboarden Ester Ledecka een medaille haalde in een heel andere tak van sport: skiën. Ze won goud terwijl ze op de 26e plek gestart was, een vrijwel onmogelijke prestatie.
Veranderen kan
Op een zaterdagmiddag kwam een aantal jongeren uit onze kerk bijeen om elkaar op een moeilijk punt te bevragen. Uitgangspunt was de tekst in Filippenzen 2:3-4: ‘Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander.’ De lastige vragen die ze elkaar stelden, waren bijvoorbeeld: Hoe vaak richt jij je echt op het belang van de ander? Wat denk je, zouden anderen je als trots of nederig zien? Waarom?
Het ondraaglijke overleven
Een van de grootste online community’s in onze eeuw is het Experience Project. Ooit dat was een website waarop tientallen miljoenen personen allerlei verdrietige ervaringen uit de eerste hand met elkaar deelden. Terwijl ik de vele hartverscheurende verhalen doorlas, dacht ik erover na hoe sterk ons hart verlangt naar iemand die je pijn en verdriet ziet en begrijpt.
Nieuw hart nodig?
Mijn vader voelde pijnsteken in zijn hart, daarom liet de huisarts hem onderzoeken. Wat bleek? In drie slagaders had hij een verstopping zitten.
