Oren heb je om te luisteren
De actrice Diane Kruger kreeg een rol aangeboden waarmee ze alle kans had om door te breken. Maar daarvoor moest ze een jonge vrouw spelen die haar man en kind kwijtraakte, en een dergelijk groot verdriet had ze zelf nooit meegemaakt. Ze wist niet of ze de rol op een geloofwaardige manier zou kunnen spelen. Maar ze nam de rol aan en om zich erop voor te bereiden bezocht ze heel aantal bijeenkomsten voor mensen die door een diep dal van zwaar verlies en verdriet heen gingen.
Herstel
In 2003 veroorzaakte een plaag van mormonenkrekels een schade van 25 miljoen dollar aan vernietigde oogsten. De krekels kwamen in zulke aantallen voor de je geen stap kon zetten zonder er één of meer te vertrappen. Dit sprinkhaanachtige diertje, dat genoemd is naar een aanval van deze beestjes op de oogst in de staat Utah in 1848, kan in zijn leven achtendertig pont aan plantaardig materiaal opvreten, terwijl hij zelf maar vijf of zes centimeter lang is. Een plaag van deze diertjes kan een verwoestend effect hebben op het leven van boeren en de hele economie van een land of staat.
Diepere liefde
De eerste keer dat ze elkaar ontmoetten, liet Edwin Stanton duidelijk merken dat hij niet veel van de Amerikaanse president Abraham Lincoln moest hebben, noch als persoon, noch als ‘eerste burger’. Hij noemde de president zelfs een ‘langarmig wezen’. Maar Lincoln had veel waardering voor Stantons vaardigheden en koos ervoor hem te vergeven. Uiteindelijk gaf hij hem zelfs een cruciale post in zijn kabinet ten tijde van de Burgeroorlog. En in de loop van de tijd werden ze goede vrienden. Het was Stanton die ’s nachts naast Lincolns bed bleef waken nadat hij in het Ford’s Theater neergeschoten was, en die toen de president heengegaan was met betraande ogen fluisterde: ‘Nu behoort hij tot de eeuwigheid.’
Geadopteerd
Ik verheug me erover wanneer een filantroop een weeshuis voor dakloze kinderen bouwt. Ik vind het nog mooier wanneer zo iemand nog verder gaat en een van die kinderen adopteert. De meeste wezen zouden al erg blij zijn als ze iemand hadden die hen steunde. Maar als je dan hoort dat je sponsor het daar niet bij laat, maar ook jouzelf wil? Wat voor gevoel moet dat geven?
Algen en diatomeeën
‘Wat zijn diatomeeën?’ vroeg ik aan mijn vriendin. Ik leunde over haar schouder heen om naar de foto’s op haar mobiel te kijken, die ze door een microscoop genomen had. ‘O, dat zijn een soort algen, maar moeilijker te zien. Soms moet je een druppel olie op de lens doen, of moeten ze dood zijn om ze te kunnen zien,’ legde ze uit. Verbaasd zag ik de foto’s langskomen toen ze erdoorheen scrolde. Ik kon er niet over uit hoe oneindig gedetailleerd het leven was dat God gemaakt heeft, soms zo klein dat je een microscoop nodig hebt om het te kunnen zien!
Scheur de hemel open
Toen ik laatst met een vriendin sprak, vertelde ze waarom ze haar geloof vaarwel gezegd had. Daarbij hoorde ik een vaak geuite klacht: Hoe kan ik geloven in een God die nooit iets lijkt te doen? Met deze ongelooflijk lastige vraag worden we allemaal wel eens geconfronteerd, als we over al het geweld horen in het nieuws of onze eigen ellende meemaken. Uit de wanhoopskreet van mijn vriendin bleek haar intense behoefte aan een ingrijpen van God in haar ellende, een gevoel dat we allemaal wel kennen.
Middel tegen een slecht humeur
Terwijl ik stond te wachten op de trein voor mijn gebruikelijke reis, kwamen de negatieve gedachten mijn hoofd binnen als de andere forensen die stonden te dringen op het perron. Stress over een schuld, onaardige opmerkingen die ik te verwerken kreeg, de onmacht toen een gezinslid laatst iets heel onrechtvaardigs werd aangedaan . . . Tegen de tijd dat de trein bij het perron stopte, was mijn humeur ver beneden peil gezakt.
Rechtvaardig onder de volken
Toen mijn man en ik in Yad Vashem waren, het Israëlitische museum over de Holocaust, bezochten we het park van de ‘Rechtvaardigen onder de Volkeren’, waar mensen herdacht worden die tijdens de oorlog hun leven op het spel zetten om Joden te redden. Terwijl we daar waren, kwamen we een groep uit Nederland tegen. Een van hen was daar om de naam van haar grootouders te zien, die tussen de ‘Rechtvaardigen’ genoemd stonden. We vonden het interessant en vroegen haar naar het verhaal achter de vernoeming.
Veilig in de vrieskou
Het was een winterdag en mijn kinderen smeekten of ze mochten gaan sleeën. Buiten vroor het meer dan vijftien graden. De sneeuwvlokken raceten langs de ramen. Ik dacht er even over na en zijn toen ‘ja’. Maar ik vroeg hun wil om zich warm te kleden, bij elkaar te blijven en na een kwartier weer binnen te komen.
Het totaalplaatje
Toen de beëdiging van de eerste Afro-Amerikaanse president van de VS op tv uitgezonden werd, bood de camera een overzicht van de enorme massa van bijna twee miljoen mensen die op de gebeurtenis afgekomen waren. Bob Schieffer, correspondent van CBS News, merkte op: ‘De ster van deze show is het “wide shot”.’ Een wide shot is een breed camerabeeld dat iets in zijn geheel laat zien. In dit geval was dat de enige manier om de massa in beeld te krijgen die zich uitstrekte van het Lincoln Memorial tot het Capitool.
Geen kleinigheid
Een familielid had hulp nodig met de huur voor december. Voor de rest van de familie voelde het als een behoorlijke last, met name gezien al hun eigen onverwachte uitgaven aan het eind van het jaar. Maar ze diepten het geld op uit hun spaarrekeningen, dankten God voor zijn zorg en waren blij met de dankbaarheid van hun verwant. Hij bedankte hen met een kaart, waarop hij schreef: ‘Jullie doen het weer . . . aardige dingen, die je vast weer afdoet als kleinigheid.’
Proberen indruk te maken
Toen een klas met studenten op een culturele excursie ging, herkende de docent een van zijn beste leerlingen bijna niet. In de klas had ze altijd hoge hakken van bijna dertig centimeter aan, die ze onder haar lange broek verstopt hield. Nu had ze wandelschoenen aan en bleek dat ze maar net boven de een meter vijftig uitkwam. ‘Met hakken ben ik zoals ik wil zijn,’ zei ze lachend. ‘Maar met schoenen ben ik zoals ik ben.’
