Losse puntjes met elkaar verbinden
In de jaren tachtig van de negentiende eeuw kwam de Franse schilder Georges Seurat met een kunstvorm die het pointillisme wordt genoemd. Zoals de naam al suggereert gebruikte Seurat geen penseelstreken van gemengde kleuren om zijn schilderijen te maken, maar kleine puntjes van allerlei kleuren. Als je zijn werk van heel dichtbij bekijkt, ziet het eruit als een grote verzameling losse puntjes. Als je als kijker achteruit stapt, smelten de puntjes samen tot uit heldere kleuren bestaande portretten of landschappen.
De calorieën waard?
Ik houd erg van ei roti prata, een soort pannenkoek die erg populair is in Singapore, waar ik vandaan kom. Het intrigeerde mij dan ook toen ik ergens las dat iemand die 57 kilo weegt een half uur lang 8 km/uur met rennen om 240 calorieën te verbranden. Dat staat gelijk aan de hoeveelheid van niet meer dan één ei roti prata.
Voorbereidingen treffen
Terwijl we rond de kist stonden waar mijn overleden schoonvader in lag, pakte een van zijn zoons de hamer van zijn vader en legde hem naast zijn gevouwen handen. Toen jaren later mijn schoonmoeder overleed, legde een van haar kinderen een stel breinaalden onder haar vingers. Deze lieve gebaren troostten ons doordat ze ons eraan herinnerden hoe vaak ze in hun leven deze voorwerpen hadden gebruikt.
Laat je drijven
Het zonlicht schitterde op het zwembad dat voor mij lag. Toevallig hoorde ik wat een zweminstructeur tegen een pupil zei die al een tijdje in het water had gelegen: ‘Ik geloof dat je moe wordt. Als je uitgeput raakt terwijl je in diep water zwemt, laat je dan een tijdje drijven.’
Een aangename geur
Een zekere parfum-specialiste beweert dat ze bepaalde combinaties van geuren kan reuken, en dan weet welke parfumeur er achter een bepaald geurtje zit. Ze ruikt er even aan en zegt dan: ‘Dat is het werk van die en die.’
Wanneer de tijd niet meer bestaat
In heel 2016 zijn theatergezelschappen in Groot-Brittannië en over de hele wereld al bezig met speciale producties om het vierhonderdste sterfjaar van William Shakespeare te gedenken. Massa’s mensen zijn op concerten, lezingen en festivals afgekomen ter ere van de man die algemeen als de grootste Engelstalige toneelschrijver wordt gezien. Zijn werk is van blijvende waarde. Een tijdgenoot van Shakespeare, Ben Johnson schreef al over hem: ‘Hij hoorde niet bij een bepaalde tijd, maar is van alle tijden.’
Toe aan verandering?
Zelfbeheersing is waarschijnlijk een van de moeilijkste dingen om onder de knie te krijgen. Hoe vaak leg je het niet af tegen een slechte gewoonte, een foute houding of een verkeerde manier van denken? Je belooft om het voortaan anders te doen. Je kunt zelfs iemand vragen om op dat ene punt de vinger aan de pols te houden. Maar diep van binnen weet je al dat je eigenlijk niet de wil of de kracht hebt om echt te veranderen. Je kunt erover praten, je kunt allerlei plannen maken of zelfhulpboeken lezen, maar het blijft moeilijk om de dingen die in je binnenste leven te veranderen of onder de duim te houden.
Klaar voor de bruiloft
‘Ik heb honger,’ zei onze dochter van acht. ‘Het spijt me,’ antwoordde ik. ‘Ik heb niets bij me. Zullen we boter-kaas-en-eieren spelen?’ De bruiloft zou om twaalf uur ’s middags beginnen, maar we zaten al meer dan een uur in de kerk op de bruid te wachten. Ik vroeg me af hoe lang het nog zou duren, en probeerde ondertussen mijn dochter bezig te houden.
Noodgebed
Op 11 september 2001 was Stanley Praimnath aan het werk op de 81e verdieping van de zuidelijke toren van het World Trade Centre in New York, toen hij een vliegtuig recht op zich af zag komen. Hij dook onder een bureau en zei een schietgebedje: ‘O Heer, dit kan ik niet. Neemt U het over!’
Evies besluit
Evie reisde met een schoolkoor van 25 Amerikaanse tieners naar Jamaica, waar ze zouden gaan zingen en getuigen van Gods liefde voor de mensen, en dat in een andere cultuur en voor een andere generatie dan die waartoe zij zelf behoorden. Tijdens die reis bleek één bepaalde dag voor Evie extra speciaal en blij te zijn.
Het allerbelangrijkste
Toen Jezus’ geliefde leerling Johannes ouder werd, spitste zijn onderwijs zich steeds meer toe op één ding, tot hij zich in zijn drie brieven bijna helemaal richtte op de liefde van God. Ik las ergens over een oude legende waarin een van zijn jonge discipelen naar Johannes toekwam en lichtelijk klagend vroeg: ‘Waarom praat u niet eens over iets anders?’, waarop Johannes antwoordde: ‘Omdat er niets anders is.’
Alles komt uit Gods hand
Ik was 18 toen ik mijn eerste baan kreeg, en in die tijd leerde ik een belangrijke les op het gebied van spaarzaamheid. Ik werkte had en zette alles wat ik niet nodig had opzij tot ik genoeg had om een jaar naar school te kunnen. Toen moest mijn moeder een noodoperatie ondergaan, en drong het tot me door dat ik genoeg geld op de bank had staan om die te betalen.
