Vaste grond onder je voeten
De wandelpaden in het historische wandelgebied langs de rivier in de Amerikaanse stad Savannah zijn geplaveid met een mix van allerhande stenen. Volgens de inwoners van de stad werden die stenen eeuwen geleden als ballast gebruikt in schepen waarmee men de Atlantische Oceaan overstak. In Amerika werd het ruim volgeladen met handelswaar, en daarom waren de stenen niet langer nodig. Ze bleven ter plekke achter, waar ze gebruikt werden om de straten rond het havengebied te plaveien. Die stenen hadden hun primaire taak volbracht: het stabiliseren van een schip tijdens de oversteek van de oceaan.
Zijn liefdevolle aanwezigheid
Met veel verdriet vernamen we dat onze goede vriendin Cindy kanker bleek te hebben. Ze was een zeer levenslustige meid, die een zegen was voor iedereen die ze tegenkwam. We waren blij toen het een tijdje beter leek te gaan, maar een paar maanden later kwam de kanker dubbel en dwars terug. Voor ons was ze nog veel te jong om al te sterven. Later vertelde haar man me over de laatste uren van haar leven. Ze was erg verzwakt en kon bijna niet meer praten, maar ze fluisterde tegen hem: ‘Blijf gewoon maar bij me.’ Wat ze in die donkere uren het meest nodig had, was dat hij er gewoon was.
Jezus dienen
Ik werk als secretaris,’ vertelde een vriendin mij. ‘Als ik dat tegen de mensen zeg, dan kijken ze me soms wat meewarig aan. Maar wanneer ze horen voor wie ik als secretaris werk, dan worden hun ogen groot van bewondering!’ Oftewel: in de samenleving worden sommige banen als minder belangrijk gezien dan andere, tenzij er een of ander verband is met rijke of beroemde personen.
Een afgelegen plek
Het eiland Tristan da Cunha is vooral bekend om zijn geïsoleerde ligging. Dankzij de 288 mensen voor wie het hun thuis is, is het is het meest afgelegen bewoonde eiland van de wereld. Het ligt in het zuidelijke deel van de Atlantische Oceaan op bijna 3000 kilometer van Zuid-Afrika af, het meest nabije vasteland. Wie er op bezoek wil gaan moet een reis van zeven dagen per boot maken, want op het hele eiland is geen landingsbaan te vinden.
Leren liefhebben
Love makes the world go round,’ zo klinkt in een oud liedje. De liefde houdt de wereld draaiende. Maar liefde doet nog veel meer. Ze maakt ons ook kwetsbaar. Van tijd tot tijd zeggen we tegen onszelf: ‘Waarom liefde tonen wanneer anderen van geen enkele waardering blijk geven?’ of ‘Waarom liefhebben en jezelf laten kwetsen?’ De apostel Paulus evenwel geeft een duidelijke en eenvoudige reden om de liefde na te blijven jagen: ‘Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde. Jaag de liefde na.’ (1 Kor. 13:12-14:1).
Hoo-ah!
Hoo-ah’ (spreek uit ‘hóe-aa’) is een kreet die in het Amerikaanse leger veel gebruikt wordt, een soort keelklank waarmee de troepen aangeven dat ze het ergens mee eens zijn. De exacte oorsprong ervan is onbekend, maar sommigen beweren dat het van een oud acroniem ‘HUA’ komt: ‘Heard, understood and acknowledged’ (gehoord, begrepen en erkend). Hoe dan ook, ik hoorde het voor het eerst toen ik mijn militaire basistraining kreeg.
Abba, Vader
Het leek op een plaatje van een grappige vaderdagkaart. Met zijn ene hand duwde een vader een grasmaaier voor zich uit, terwijl hij met zijn andere hand als een expert een buggy achter zich aan trok. In de buggy zat zijn dochtertje van drie, dat dit lawaaierige rondje door de tuin geweldig vond. Het was misschien niet de veiligste manier om het gras te maaien, maar wie durft er nog te beweren dat een man geen twee dingen tegelijk kan doen?
Nederlaag of overwinning?
In België wordt ieder jaar op 18 juni nog steeds de Slag bij Waterloo herdacht. Op die datum in 1815 werd het Franse leger onder leiding van Napoleon verslagen door een internationaal leger onder de hertog van Wellington. Sindsdien is de uitdrukking ‘je Waterloo vinden’ in gebruik, in de betekenis van ‘verslagen worden door iemand die te sterk voor je is, of door een probleem dat te moeilijk voor je is’.
Leesmarathon
Toen op de eerste dag van de zevende maand in het jaar 444 voor Christus de zon opkwam, begon Ezra met het voorlezen van de Wet van Mozes (wat wij als de eerste vijf boeken van de Bijbel kennen). Staand op een platform voor het volk dat in Jeruzalem samengekomen was, las hij zes uur achter elkaar door.
Enige montage vereist
Bij ons thuis is de uitdrukking ‘enige montage vereist’ vaak de oorzaak geweest van heel wat frustratie (bij mij) en pret (bij de rest van ons gezin). Toen mijn vrouw en ik pas getrouwd waren, probeerde ik wat simpele reparaties in huis uit te voeren, die steevast tot rampzalige resultaten leidden. Een douchekop die ik gerepareerd had deed het uitstekend, tenminste als het de bedoeling was om het water langs de muren naar beneden te laten lopen. Toen we kinderen kregen, betekende dat geen einde aan mijn fiasco’s, bijvoorbeeld wanneer ik mijn vrouw, Cheryl, ervan verzekerde ‘dat ik geen instructies nodig had’ om dat ‘simpele’ speelgoed in elkaar te zetten. Fout!
Echte communicatie
Als ik in onze buurt in Noord-Londen rondloop, dan vang ik delen van gesprekken in alle mogelijke talen op: Pools, Japans, Hindi, Kroatisch en Italiaans, om er maar een paar te noemen. Die verscheidenheid voelt aan als een voorproefje van de hemel, maar ik versta niets van wat ze zeggen. Als ik een Russisch café binnenstap of me op de Poolse markt begeef en de verschillende dialecten en geluiden hoor, dan denk ik er wel eens over na hoe geweldig het op de Pinksterdag geweest moet zijn, toen mensen uit allerlei verschillende landen begrepen wat de discipelen zeiden.
God van het gewone
Het kan een stimulerende ervaring zijn om iemand te horen vertellen wat voor spectaculaire dingen God in zijn of haar leven heeft gedaan. Je kunt je met zo iemand verheugen over de gebedsverhoring die God geeft, maar tegelijk kun je je afvragen waarom God zoiets bijzonders al zo lang niet meer voor jou gedaan heeft.
